ارمی فرزند نجاشی
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نام وی را به اختلاف «ارمی»[۱]، «ارهی»[۲] و «أریحا»[۳] گفته‌اند که در لغت عبری نام کوه یا سرزمینی در شام[۴] یا نام قریه‌ای[۵] در نزدیک بیت المقدس[۶] است.
وی فرزند نجاشی اصحمة بن ابحر است[۷]. ابوموسی مدینی به نقل از مغازی استادش اسماعیل بن محمد بن فضل گفته است: در سال هفتم رسول خدا(ص) به پادشاهان نامه نوشت و رسولانی به سوی آنان فرستاد. نجاشی در پاسخ او نوشت: فرزندم ارمی را نزد شما می‌فرستم. من مالک خودم هستم و اگر بخواهی، ای رسول خدا! به سوی شما می‌آیم. من شهادت می‌دهم آنچه می‌گویی حق است. درود، رحمت و برکات خدا بر تو باد ای رسول خدا[۸]
گفته‌اند فرزندش همراه شصت نفر با کشتی از حبشه برای رفتن به مدینه خارج و همه آنان غرق شدند[۹]. بر این اساس، ابن حجر به دلیل عدم دیدار ارمی با پیامبر نام او را در بخش سوم الاصابه (مخضرمین) قرار داده است.[۱۰]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۹؛ ذهبی، تجرید، ج۱، ص۱۲.
- ↑ طبری، ج۲، ص۶۵۳.
- ↑ بیهقی، ج۲، ص۳۱۰؛ طبرسی، ج۱، ص۱۱۹؛ راوندی، ص۳۲۲.
- ↑ مجلسی، ج۱۸، ص۴۱۹؛ یاقوت حموی، ج۱، ص۱۶۵؛ مجلسی، ج۱۳، ص۱۸۶.
- ↑ مازندرانی، ج۱۱، ص۲۹۳.
- ↑ مجلسی، ج۱۳، ص۱۷۹.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۰.
- ↑ طبری، ج۲، ص۶۵۳؛ بیهقی، ج۲، ص۳۱۰؛ طبرسی، ج۱، ص۱۱۹؛ راوندی، ص۳۲۲؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۰؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۳۶؛ مجلسی، ج۱۸، ص۴۱۹؛ احمدی میانجی، ج۲، ص۴۴۹.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۰؛ ذهبی، سیر، ج۱، ص۴۳۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۳۶.
- ↑ مرادی نسب، حسین، مقاله «ارمی فرزند نجاشی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۹.