سوره جن
مقدمه
«جنّ» موجودی است نامرئی با ویژگی‌های عجیب. خداوند انواع گوناگون آفریده دارد؛ یکی هم جنّ است. در این سوره، درباره آنان و عکس‌العمل‌شان هنگام شنیدن آیات قرآن و دعوت محمد(ص) و دسته‌های مؤمن و کافر و مسلم و قاسط از آنان صحبت شده است.
این سوره دری از آن جهان را به روی انسان گشوده، و او را به قلمرو بی‌کرانه آفرینش خدا می‌کشد تا بداند جز خودش دیگرانی هم هستند که خداشناس، عاقل و مطیع اوامر الهی‌اند.
چون در این سوره، داستان شنیدن قرآن توسط گروهی از اجنّه و سپس ایمان آوردن آنان به پیامبر اکرم(ص) و بخشی از کارهای آنان بیان شده است، به نام «جن» نامگذاری شد. به مناسبت اولین آیه سوره، به آن «سوره وحی» هم گفته شده است.
این سوره، درباره جن و از ایمان و خضوع آنان به پیامبر اسلام(ص) و اعتقاد به معاد سخن می‌گوید و بر بسیاری از عقاید خرافی درباره جن، خط بطلان می‌کشد.
ویژگی‌های سوره جن
- دارای ۲۸ آیه طبق دیدگاه بیشتر مکاتب تفسیری، ۲۷ آیه به عدد مکی و مشتمل بر ۲۳۵ یا ۲۸۶ کلمه و ۸۷۰ یا ۹۵۹ حرف است.
- در ترتیب نزول، چهلمین و در ترتیب قرآن‌کریم هفتاد و دومین سوره است که پس از سوره اعراف و پیش از سوره یس نازل شد.
- در مکه فرود آمد و آیه مدنی ندارد.
- از نظر کمیت از سوره‌های مفصّل و از گروه طوال آن به شمار می‌آید که بخشی از یک حزب قرآن را تشکیل می‌دهد.
- نخستین سوره از سوره‌های پنجگانه ﴿قُلْ ﴾ یا «قلاقل» است، که با لفظ ﴿قُلْ ﴾ آغاز شده است.
- گفته‌اند در این سوره نسخی رخ نداده است[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ سخاوی، علی بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء، جلد۱، صفحه ۱۸۳؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۲۵، صفحه ۱۹۵؛ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۱، صفحه (۴۱-۴۲)؛ طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۲۰، صفحه ۳۸؛ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱، صفحه ۱۹۳؛ جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، جلد۱، صفحه ۳۱۵؛ حمد،غانم قدوری، رسم المصحف دراسة لغویه تاریخیه، جلد۱، صفحه ۴۸۲؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۸۸.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ص:۲۸۵۱.