ابر در فقه اسلامی
مقدمه
توده بخار آب متصاعد از زمین. طهارت: آفتاب در صورتی که چیزی مانند ابر مانع تابش آن شود، پاک کننده نیست. [۱] صلات: اگر ابر مانع حصول یقین به داخل شدن وقت نماز شود، به فتوای مشهور، نمازگزار در صورت ظن به دخول وقت میتواند نماز بخواند. [۲] هنگام کسوف یا خسوف اگر ابر، خورشید یا ماه را بپوشاند، نماز آیات ساقط نمیشود. [۳] صوم: روزی که انتظار میرود اوّل ماه رمضان یا شوّال باشد، اگر به سبب مانعی مانند وجود ابر، در آن شب، هلال ماه دیده نشود، آن روز، یوم الشک است. [۴] اگر روزهدار در هوای ابری، با ظنّ به دخول شب افطار کند، سپس معلوم گردد مغرب نبوده، روزهاش صحیح است و قضا ندارد. [۵] حج: سوار شدن بر ماشین سقفدار برای مُحرم جایز نیست؛ لکن در هوای ابری، برخی جایز دانستهاند. [۶] راه رفتن محرم زیر ابری که مانع تابش آفتاب است، جایز میباشد [۷].[۸]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ العروة الوثقی، ج۱، ص:۱۳۰.
- ↑ الحدائق الناضرة، ج۶، ص:۳۰۱
- ↑ المعتبر، ج۲، ص:۳۴۱
- ↑ الحدائق الناضرة، ج۱۳، ص:۴۲
- ↑ العروة الوثقی، ج۲، ص:۲۱۱؛ مستمسک العروة، ج۸، ص:۳۹۲
- ↑ مناسک حج (مراجع)، ص:۲۰۰
- ↑ مناسک الحج (تبریزی)، ص:۱۳۰.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۲۲۹.