زیارت حضرت فاطمه
مقدمه
۱۰. شیخ «طوسی» گفته است: هنگامی که برای زیارت آن بانو ایستادی، چنین بگو: ای بانوی آزموده! خدای متعال تو را آزمود پیش از اینکه تو را بیافریند و تو را بر آن چیزی که آزمود شکیبا یافت و ماگمان می‌کنیم که از دوستداران و تصدیق کنندگانت هستیم و به هر آنچه، پدر بزرگوارت - درود خدا بر او و خاندانش باد- و نیز بر آنچه جانشین او آورده شکیبا هستیم. از تو می‌خواهیم: اگر تو را تصدق کردیم ما را با تصدیقمان به آن دو بزرگوار، ملحق‌سازی تا به خودمان، این مژده را بدهیم که با ولایت شما پاک شده‌ایم. و نیز مستحب است که بگویی: سلام بر تو، ای دختر فرستاده خدا(ص)! سلام بر تو، ای دختر پیامبر اکرم(ص)! سلام بر تو، ای دختر حبیب خدا! سلام بر تو، ای دختر دوست و خلیل خدا! سلام بر تو، ای دختر برگزیده خدا! سلام بر تو، ای دختر امین خدا!
سلام بر تو، ای دختر بهترین آفریده خدا! سلام بر تو، ای دختر برترین پیامبران و فرستادگان و فرشتگان الهی! سلام بر تو، ای دختر بهترین آفریده‌ها! سلام بر تو، ای سرور بانوان دو جهان از اولین و آخرین! سلام بر تو، ای همسر ولی خدا و بهترین آفریده پس از پیامبر خدا(ص)! سلام بر تو، ای مادر حسن و حسین(ع) دو سرور جوانان بهشت! سلام بر تو، ای راستگوی شهید! سلام بر تو، ای دانشمند و همنشین جبرئیل و فرشتگان! سلام بر تو، ای ستمدیده‌ای که حقش به زور گرفته شد! سلام بر تو، ای ستم کشیده و ای کسی که دشمنان بر تو غصب کردند! سلام بر تو، ای فاطمه(س) دختر رسول خدا(ص) و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد!
درود خدا بر روان و جسم تو باد! گواهی می‌دهم که تو از دنیا رفتی با برهانی که از جانب پروردگارت نزد تو بود و گواهی می‌دهم بر اینکه هر کس تو را شاد کرده، پیامبر اکرم(ص) را شاد کرده است، و هر که تو را آزرده، رسول خدا(ص) را آزرده است، هر که از تو برید، از پیامبر اکرم(ص) بریده است و هر که به تو پیوست، به رسول خدا(ص) پیوسته است؛ زیرا تو، پاره تن او بودی و روح و جانی که در سینه پیامبر اکرم(ص) است.
گواه می‌گیرم خدا و فرستادگان و فرشتگانش را که من از هر کس که تو از او خشنودی، خشنود و بر هر کس که خشم‌گیری، خشمگینم، بیزارم از هر که تو از او بیزاری، دوست می‌دارم کسی را که تو او را دوست می‌داری، دشمن می‌دارم کسی را که تو دشمن می‌داری، از هر که تو بر او خشمگینی، من نیز خشمگینم، و دوست می‌دارم هر که را تو دوست می‌داری.
و خدای متعال بر گواهی و حسابرسی و کیفر و پاداش، کفایت می‌کند[۱].[۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ مصباح المتهجد، ص۱۲۔ ۷۱۱.
- ↑ یوسفی غروی، محمد هادی، فرهنگ شهادت معصومین، ج۱ ص ۵۲۳.