رذل در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث رذل است. رذل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: رذل در قرآن - رذل در حدیث - رذل در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
صاحب اوصاف پست و رذیله. در مقابل "فضیلة" یعنی اوصاف پسندیده و نیکو[۱]. "رذل" در اصل به معنای پست و دُون از هر چیزی[۲].
﴿قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ﴾[۳].
مراد از اراذل طبقه‌ای از جامعه هستند که از فضایل دور هستند، موقعیت و عناوین اجتماعی ندارند و طبقات پایین اجتماعی و فرودست را تشکیل می‌دهند.
ثروتمندان قوم حضرت نوح(ع) طبقه فرودست و پایین جامعه را که از نظر مالی و امکانات رفاهی در سختی و فقر و تنگدستی بودند، با لقب اراذل می‌خواندند. آنها شرافت و کرامت را در اموال، فرزندان، تخصص، حرفه و صنعت‌گری می‌دانستند[۴]. اسلام این معیارها را به هم ریخت و فضیلت را بر تقوا و ایمان بنا نهاد: ﴿إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ﴾[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۱۳.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۱۸۰.
- ↑ «گفتند: آیا (سخن) تو را باور کنیم در حالی که مردم فروپایه‌تر، از تو پیروی می‌کنند؟» سوره شعراء، آیه ۱۱۱.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۹، ص۱۸۶.
- ↑ «گرامی‌ترین شما نزد خداوند پرهیزگارترین شماست» سوره حجرات، آیه ۱۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۰۵-۳۰۶.