مظلوم

مظلوم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: مظلوم در حدیث - مظلوم در تاریخ اسلامی - مظلوم در معارف و سیره حسینی - پرسش‌های مرتبط

مقدمه

ستمدیده، از لقب‌های سیدالشهداست که اغلب با نام او همراه است: یا حسین مظلوم، در زیارتنامه‌ها و احادیث، تکیه بر روی این لقب برای بیان ظالم بودن حکومت اموی و سپاهی است که در کربلا آن حضرت را به شهادت رساندند. هر چند آنان می‌کوشیدند تا خود را تبرئه کنند و گناه کشته شدن را به گردن خود امام بیندازند، ولی مظلومیت آن شهید، همواره مثل پرچمی در اهتزاز بوده است.

در حدیث امام باقر(ع) است: «إِنَّ الْحُسَيْنَ صَاحِبَ كَرْبَلاَءَ قُتِلَ مَظْلُوماً مَكْرُوباً عَطْشَاناً لَهْفَاناً». و در برخی تفاسیر، آیۀ ﴿وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا﴾ به شهادت آن حضرت تفسیر شده است. و همچنین آیۀ ﴿وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ﴾ به مظلومیّت اهل بیت تأویل گشته است. آیۀ ﴿أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا﴾ نیز طبق روایات، دربارۀ حسین بن علی(ع) است که یزید در پی کشتن او بود تا آنکه مظلومانه شهید شد. امام صادق(ع) نیز در حدیثی امام زمان(ع) را خونخواه حسین(ع) معرفی می‌کند. و دربارۀ آیۀ ﴿أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا...﴾ روایت است که: «اَلَّذِينَ ظَلَمُوا آلَ مُحَمَّدٍ حَقَّهُمْ». مظلومیّت اباعبدالله(ع) و ائمه، شیعه را همواره در مسیر ظلم‌ستیزی و آمادگی برای جانبازی در رکاب انتقام‌گیرندۀ خون شهدای مظلوم کربلا، حضرت مهدی(ع) قرار می‌دهد و کینۀ ظالم را در دل‌ها می‌پروراند. افراشتن پرچم مظلومیت آل الله، محور تجمّع و تشکّل همۀ مظلومان و ستمدیدگان تاریخ بر محور امام مظلومان است.

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا