اصحاب امام مهدی در شجاعت چگونه‌اند؟ (پرسش)

اصحاب امام مهدی (ع) در شجاعت چگونه‌اند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

اصحاب امام مهدی در شجاعت چگونه‌اند؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / عصر ظهور امام مهدی / یاران امام مهدی / ویژگی یاران امام مهدی
تعداد پاسخ۲ پاسخ

پاسخ نخست

 
علی اصغر رضوانی

آقای علی اصغر رضوانی، در کتاب «موعودشناسی و پاسخ به شبهات» در این‌باره گفته است:

«حاکم نیشابوری به سندش از محمد بن حنفیه نقل می‌کند که گفت: ما نزد علی (ع) بودیم که شخصی از او درباره حضرت مهدی (ع) سؤال کرد؟ حضرت فرمود: "او در آخرالزمان خروج خواهد کرد، هنگامی که شخصی اعلان کند: خدا را خدا را! کشته شود. در آن هنگام خداوند برای او گروهی را جمع می‌کند که همانند ابرهای پراکنده متفرّق اند، قلب‌های آنها را هماهنگ می‌نماید. از کسی احساس وحشت نکرده و به کسی که داخل در جماعت آنها شود شاد نمی‌گردد"[۱]»[۲].

پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

۱. حجت الاسلام و المسلمین یوسفیان؛
حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی یوسفیان، در کتاب «رخدادهای ظهور» در این‌باره گفته است: «روشن است که یاران و اصحاب امام زمان (ع) نیز مانند رهبرشان، انسان‌های قوی و شجاعی می‌باشند. امام باقر (ع) ضمن روایتی فرموده‌اند: "زمانی که امر ما واقع شود و مهدی ما بیاید، جرأت و شجاعت هر مرد از شیعیان ما از شیر، بیشتر خواهد شد."[۳]. امام صادق (ع) نیز درباره قدرت یاران امام عصر (ع) فرموده‌اند: "وقتی حضرت لوط (ع) به قومش گفت: ای کاش در برابر شما توانایی داشتم یا به رکن شدید، مأوی می‌گرفتم [۴]، در حقیقت، آرزو داشت که قدرت قائم (ع) را داشته باشد و چیزی را یاد نکرد، مگر استواری یاران امام زمان (ع) را. به درستی که به هر مردی از اصحاب او، توانائی چهل مرد داده می‌شود و قلب آنان از پاره‌های آهن، استوارتر است و اگر از کوه آهن بگذرند، آن را از جا بر می‌کنند[۵]»[۶].

پرسش‌های وابسته

پانویس

  1. يَخْرُجُ فِي أَخَّرَ الزَّمَانِ فَقَالَ الرَّجُلُ اللَّهُ اللَّهُ قَتْلَ فَيَجْمَعُ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ قَوْماً فَزِعَ كفزع السَّحَابِ وَ يُؤَلِّفَ اللَّهُ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَا يَسْتَوْحِشُونَ الَىَّ أَحَدُ وَ لَا يَفْرَحُونَ بَا أَحَدٍ يَدْخُلُ اليهم ؛ مستدرک حاکم، ج ۴، ص ۵۵۴
  2. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۹۹.
  3. " اذا وَقَعَ أَمْرَنَا وَ جَاءَ مَهْدِيُّنَا، كَانَ الرَّجُلُ مِنْ شِيعَتِنَا أَجْرَأُ مِنْ لَيْثٍ، وَ أَمْضَى مِنْ سِنَانٍ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ معجم احادیث امام مهدی، ج۳، ص۲۸۵، ح۸۲۳؛ بحارالانوار، ج۲، ص۱۸۹، ح۲۲.
  4. سوره هود، آیه: ۸۰.
  5. " مَا كَانَ قَوْلُ لُوطٍ (ع) لِقَوْلِهِ‏ لَوْ أَنَ‏ لِي‏ بِكُمْ‏ قُوَّةً أَوْ آوِي‏ إِلى‏ رُكْنٍ‏ شَدِيدٍ إِلَّا تَمَنِّياً لِقُوَّةِ الْقَائِمِ (ع) وَ لَا ذَكَرَ إِلَّا شِدَّةَ أَصْحَابِهِ وَ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ لَيُعْطَى قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ إِنَّ قَلْبَهُ لَأَشَدُّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِيدِ وَ لَوْ مَرُّوا بِجِبَالِ الْحَدِيدِ لَقَلَعُوهَا ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ب۵۸، ح۱۸؛ معجم احادیث امام مهدی، ج۵، ص۱۷۲، ح۱۵۹۸؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۲۷، ح۴۴.
  6. یوسفیان، مهدی؛ رخدادهای ظهور، ص ۸۴ - ۸۵.