مقدمه

نام او را «سلمی» و «سلمه» گفته‌اند. او به نام و کنیه هر دو شهرت یافته است. وی خدمت‌کار پیامبر(ص) بود. ابن حجر می‌نویسد: او کنیز صفیه دختر عبد المطلب بود و پس از آزادی، با ابراهیم ابورافع قبطی، با نام هرمز ازدواج کرد[۱]. عبیدالله و علی فرزندان ام‌رافع و از شیعیان خاص و از کاتبان بیت المال در زمان امام علی(ع) بودند[۲].

ام‌رافع، قابله فرزندان حضرت زهرا(س) و ابراهیم فرزند رسول خدا بود و در جنگ خیبر و مراسم غسل حضرت فاطمه شرکت داشت. برخی از معاصران گفته‌اند: وی پس از پیامبر خدمت کار حضرت فاطمه(س)، امام علی(ع) و امام حسین(ع) شد و همراه زینب در کربلا حضور یافته به اسارت رفت[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. ابو رافع، صحابی معروف و آزاد شده رسول خدا(ص) است. او مسئول بیت المال علی(ع) در کوفه بود. برای شرح حال و شناخت شخصیت ابراهیم ابورافع، ر. ک: سیمای کارگزاران علی بن ابی‌طالب امیرالمؤمنین(ع)، ج۳، ص۷۸۴ - ۷۹۸.
  2. الاصابه، ج۸، ص۳۸۸؛ معالی السبطین، ج۲، ص۲۳۰؛ المعارف، ص۱۴۵.
  3. معالی السبطین، ج۲، ص۲۳۰.
  4. مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص۲۶۶.