انسانشناسی دولت مهدوی (مقاله)
انسانشناسی دولت مهدوی عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی رابطه اندیشه انتظار با مسئله زمینهسازی میپردازد. این مقاله ۲۲ صفحهای به قلم بهروز محمدی منفرد نگاشته شده و در فصلنامه مشرق موعود (شماره ۶، تابستان ۱۳۸۷) منتشر شده است[۱].
انسانشناسی دولت مهدوی | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | بهروز محمدی منفرد |
موضوع | مهدویت |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه مشرق موعود |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | تابستان ۱۳۸۷ |
شماره | ۶ |
تعداد صفحات | ۲۲ |
شماره صفحات | از صفحه ۹۵ تا ۱۱۶ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
نویسنده در چکیده مقاله خود مینویسد: «این نوشتار با بازشناسی بحرانها و آسیبهای انسان متجدد، انسانشناسی دولت مهدوی را به عنوان یک مکتب انسانشناسانه، الگویی مناسب برای جهانیان معرفی مینماید تا افزون بر آنکه انسانشناسی مکاتب غربی همانند اومانیسم و اگزیستانسیالیسم را به چالش کشد، به طور نسبی آن افق روشنی را که آموزههای ادیان بدان وعده دادهاند، ترسیم نماید. از این روی، به مهمترین مباحث انسانشناسی در عصر ظهور همانند کرامت انسانی، آزادی، تساهل و تسامح، جایگاه قوه خرد و پاکنهادی میپردازد و با تبیین آنها در عصر ظهور میکوشد آنها را الگویی برای دیگر دولتها معرفی کند»[۱].
فهرست مقاله
- مقدمه
- بازیابی کرامت انسانی