مقدمه

برز: از بَرز به معنای ظهور بعد از خفاء[۱] که در حالت اسنادی و فعلی در معنای صف‌آرایی نظامی[۲]، رودرویی[۳]، مواجهه (نظامی) و در حالت وصفی، برازا و مبارز به معنای رزمنده[۴].  وَلَمَّا بَرَزُوا لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ [۵].

در فرهنگ سیاسی، رویارویی و درگیری به مرحله کشمکش و قدرت‌نمایی بین دو طرف اطلاق می‌شود که راه حل‌های آشتی، میانجیگری، مذاکره و چانه زنی کنار گذاشته می‌شود و زور تنها راه چاره به حساب می‌آید [۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۳۶۴.
  2. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۲۰۴.
  3. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۷.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۵۱.
  5. «و چون با جالوت و سپاه وی رویاروی شدند» سوره بقره، آیه ۲۵۰.
  6. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۸۰.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۴۳.