حبیب بن عبدالله انصاری

مقدمه

شیخ طوسی و برقی وی را از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) به شمار آورده‌اند^[۱]. حبیب از راویان حدیث از امیرالمؤمنین (ع) است و این حدیث را نقل کرده و گوید: به خدا سوگند من کنار علی (ع) نشسته بودم که عبدالله بن معین و کعب بن عبدالله از طرف محمد بن ابی بکر (که از طرف امام (ع) بر مصر حکومت می‌راند و قبل از شهادتش) به حضورش آمدند و از امام (ع) یاری خواستند، حضرت برخاست و میان مردم ندا داد که جمع شوند و در اجتماع آنها به منبر رفت و پس از حمد و سپاس خدا و درود بر پیامبرش، چنین فرمود: «این صدای استغاثه محمد بن ابوبکر و برادران مصری شماست که پسر نابغه (عمرو عاص) که دشمن خدا و دشمن دوستان خداست، قصد او را کرده است... اینک ای بندگان خدا برای یاری آنان بشتابید...»^[۲].^[۳]

↑ رجال طوسی، ص۳۸، ش۱۳ و رجال برقی، ص۷.
↑ «أَمَّا بَعْدُ فَهَذَا صَرِيخُ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي بَكْرٍ وَ إِخْوَانِكُمْ مِنْ أَهْلِ مِصْرَ...»؛ ر. ک: شرح بن ابی الحدید، ج۶، ص۸۹؛ تمام داستان را در شرح حال «محمد بن ابی بکر» در همین تالیف ملاحظه نمایید.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۶۰.