سوره نوح
این مدخل زیرشاخهٔ بحث سوره است. سوره نوح از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سوره نوح در علوم قرآنی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
داستان حضرت نوح (ع) با قومش به‌عنوان تجربه‌ای از تجارب دعوت الهی در زمین و موضعگیری‌های مخالفان و درگیری حق و باطل در این سوره بیان شده است؛ به همین مناسبت، برای آن نام «نوح» را برگزیده‌اند.
این سوره به رسالت نوح به سوی قومش، و به اجمالی از دعوتش، و این که قومش او را اجابت نکردند، و در آخر به پروردگار خود شکوه نمود و نفرینشان کرد، و برای خود و پدر و مادر خود و هر مرد و زنی که با ایمان داخل خانه‌اش شود استغفار کرد، و نیز به این که در آخر عذاب بر آن قوم نازل شده و همگی غرق شدند، اشاره می‌کند. گفته شده: این سوره به شهادت سیاق آیاتش در مکه نازل شده است.
ویژگی‌های سوره نوح
- این سوره ۲۸ آیه به عدد کوفی، ۲۹ آیه به عدد بصری و شامی، سی آیه به عدد حجازی، ۲۲۴ یا ۲۲۷ کلمه و ۹۲۹، ۹۵۹ یا ۹۶۵ حرف دارد.
- در ترتیب نزول و در کتاب خدا هفتاد و یکمین سوره است.
- پس از سوره نحل و پیش از سوره ابراهیم در مکه و پیش از هجرت نازل شد و هیچ آیه مدنی ندارد.
- از سوره‌های مفصل و از نوع طوال آن و شامل بخشی از یک حزب قرآن است.
- گفته‌اند در این سوره نسخی رخ نداده است.
مطالب مهم سوره نوح
- بیان سرگذشت حضرت نوح (ع)؛
- نصایح آن حضرت؛
- نشانه‌های توحید و اسرار خلقت از زبان حضرت نوح (ع)؛
- شمارش نعمت‌های الهی از زبان حضرت نوح (ع)؛
- تأکید حضرت نوح (ع) به تقوا و اطاعت از خدا؛
- دعای آموزنده حضرت نوح (ع) [۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۲۰، صفحه ۲۶؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز، جلد۱، صفحه ۴۸۲؛ هاشم زاده هریسی، هاشم، شناخت سوره‌های قرآن، صفحه ۴۷۴؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۸۸؛ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۱، صفحه ۴۳و۴۱؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۲۵، صفحه ۵۱؛ جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، جلد۱،صفحه ۳۱۶؛ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱، صفحه ۱۹۳.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ص:۳۱۲۲.