فلسفه انتظار (مقاله)
فلسفه انتظار عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی فلسفه انتظار از نگاه شیعه می‌پردازد. این مقاله ۲۰ صفحه‌ای به قلم عبدالله ابراهیم‌زاده آملی نگاشته شده و در فصلنامه پیام (شماره ۹۵، تابستان ۱۳۸۸) منتشر گشته است[۱].
| فلسفه انتظار | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | عبدالله ابراهیم‌زاده آملی |
| موضوع | انتظار |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه پیام |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | تابستان ۱۳۸۸ |
| شماره | ۹۵ |
| شماره صفحات | از صفحه ۵۷ تا ۷۶ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه تخصصی مجلات نور |
چکیده مقاله
نویسنده این مقاله می‌نویسد: «اصل انتظار فرجاز یک اصل کلی اسلامی مایه میگیرد و آن، اصل ضرورت امیدواری به لطف ورحمت خدا و حرمت یأس و ناامیدی از لطف و رحمت اوست. انتظار به معنای امید به ظهور حتمی حضرت ولیعصر(ع) در آخرالزمان به عنوان آخرین امام و وحی پیامبر (ص) است. چنین امید و انتظاری، انسان‌های مؤمن منتظر را تنگ‌ناهای زندگی را در پرتو قیام جهانی حضرت مهدی(ع) نوید می‌دهد. انتظار در تفکر ناب اسلامی شیعه به منتظران راستین، امید، عشق و نشاط می‌بخشد. فلسفه چنین انتظاری، صبر و پایداری در راه هدف و زندگی، کسب آمادگی همه جانبه برای پذیرش ظهور حضرت مهدی(ع) و امیدواری به آینده ای روشن و نجات بخش است».
فهرست مقاله
- مقدمه
- چیستی انتظار
- فلسفه انتظار در دیدگاه اندیشمندان و صاحب‌نظران
- فلسفه انتظار، رمز بقای مکتب تشیع
- فلسفه انتظار، آزمایش و امتحان
- انتظار عامل مقاومت و پایداری
- فلسفه انتظار، کسب آمادگی
- انتظار و امید
- نتیجه‌گیری
دربارهٔ پدیدآورنده
