لحن‌الخطاب
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
از منابع فقهی حقوق عمومی، عقل است. عقل راهنمای عمل در موارد عدم دستیابی به حکم از راه کتاب، سنت و اجماع خواهد بود. یکی از موارد معقول و مقبول دلیل عقلی و کاربرد آن در حقوق عمومی، لحن‌الخطاب است که منظور از لحن‌الخطاب آن است که بر اساس یک دلیل عقلی، بتوان دلالت یک لفظ را در مفهوم آیه و یا روایتی حذف کرد؛ زیرا مفاد کلام آن لفظ با ادراک عقلانی سازگار نیست. ممکن است لحن‌الخطاب به جای حذف لفظ به حذف اطلاق یا عموم بینجامد مانند: اطلاق آیاتی که بر اقامه عدالت و قسط به نحو مطلق و کامل دلالت دارد که به حکم عقل در شرایط هر زمان به امکانات موجود محدود می‌شود و همچنین آیات جهاد و اطاعت از امام معصوم(ع) که به حکم عقل باید به میزان ممکن مقید شود[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ فقه سیاسی، ج۷، ص۶۰.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی ج۲، ص ۴۵۱.