ابراهیم بن شعیب عقرقوفی در تاریخ اسلامی

مقدمه

از اهالی عراق و در زمره یاران امام کاظم(ع) قرار داشت که بعد از شهادت امام(ع) به مذهب واقفی گرائید. او می‌گوید: «من در مسجد رسول الله(ص) نشسته بودم. مردی از اهل مدینه نیز در کنار من نشسته بود. از من پرسید: اهل کجایی؟ گفتم: اهل عراق. از او پرسیدم: تو کیستی؟ گفت: غلام ابو الحسن علی بن موسی الرضا(ع). گفتم: با تو کاری دارم. پرسید: کارت چیست؟ گفتم: نامه دارم، می‌خواهم آن را به مولایت بدهی. آن مرد قبول کرد و من از مسجد خارج شدم و کاغذی خریدم و در آن، بعد از بسم الله الرحمن الرحیم نوشتم: پدران تو به ما خبر می‌دادند از چیزهایی که در آن برهان و دلایلی بود، و من دوست دارم به من خبر بدهی از اسم من و اسم پدرم و فرزندم. سپس نوشته را مهر کردم و به آن مرد دادم. روز بعد، نوشته‌ام را مهر شده دریافت کردم. آن را گشودم؛ در پایین نامه نوشته بود: بسم الله الرحمن الرحیم. ای ابا ابراهیم، از پدران تو شعیب و صالح‌اند و از فرزندانت محمد و علی و فلان و فلان. بعد از پی بردن حقیقت امر، به امامت امام رضا(ع) ایمان آوردم»^[۱]^[۲]

منابع

محمدی، حسین، رضانامه

پانویس

↑ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۳۲- ۲۳۴.
↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۳۸.

[1] معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۳۲- ۲۳۴.

[2] محمدی، حسین، رضانامه ص ۳۸.

[۱]

[۲]