حارث بن مره عبدی

مقدمه

حارث بن مره از یاران علی (ع) بود که در جنگ صفین به فرماندهی پیاده نظام میسره (طرف چپ) سپاه امیرمؤمنان (ع) منصوب شد^[۱]. و قبل از آغاز جنگ نهروان به دست خوارج بدون هیچ گناهی به شهادت رسید.
طبری و دیگران نقل می‌کنند: هنگامی که به امیرالمؤمنین (ع) خبر دادند که خوارج نهروان افرادی بی‌گناه را به قتل رسانده‌اند و مانند عبدالله بن خباب صحابی رسول خدا (ص) را به جرم حق گویی سر بریده و شکم همسرش را پاره کردند و فرزند در رحم او را نیز به قتل رسانده‌اند و سه زن از طایفه طی و ام سنان صیداویه را به ناحق کشته‌اند، حضرت سخت اندوهگین شد و حارث بن مزه عبدی را به عنوان سفیر خود، برای دعوت آنان به پرهیز از جنگ و بازگشت آنها به اردوی سپاه اسلام و دست برداشتن از قتل و فتنه فرستاد، متأسفانه وقتی حارث به نزد خوارج در کنار نهر رفت آن مردان نادان و جاهل، حارث سفیر حضرت را بدون هیچ جرم و گناهی و بر خلاف تمام موازین رسمی آن روز و امروز، به قتل رساندند، و با این جنایت بر جرائم خود افزودند. وقتی این خبر وحشتناک به مردم رسید در کوفه اجتماع کردند و از حضرت خواستند که حرکت کند و این گروه نادان و احمق را ریشه کن سازد، امام که حجت بر او تمام بود و هیچ دلیلی بر تعلل و عدم مقابله با آن گروه لجوج و بی منطق نمی‌دید برای حفظ خون بی‌گناهان حرکت کرد و با نهروانیان به جنگ پرداخت^[۲]. و تمامی آنها به جز نه نفرشان، همه را به هلاکت رساند.
آری حارث بن مرّه بدون هیچ گناهی به دست خوارج به شهادت رسید.^[۳]

منابع

ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی

پانویس

↑ وقعة صفين، ص۲۰۵.
↑ ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۸۲؛ مروج الذهب، ج۲، ص۴۱۵ و کامل ابن اثیر، ج۲، حوادث سال ۳۹، ص۴۲۹.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۳۳-۳۳۴.

[1] وقعة صفين، ص۲۰۵.

[2] ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۸۲؛ مروج الذهب، ج۲، ص۴۱۵ و کامل ابن اثیر، ج۲، حوادث سال ۳۹، ص۴۲۹.

[3] ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۳۳-۳۳۴.

[۱]

[۲]

[۳]