ابراهیم بن مهزیار اهوازی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

درباره ابواسحاق ابراهیم بن مهزیار اهوازی اطلاعات زیادی در دست نیست. گفته‌اند که نیاکانش اهل دورق از روستاهای خوزستان بودند و پدرش مهزیار، نخست مسیحی بود و سپس اسلام آورد.[۱] اما اینکه خود وی در چه زمانی متولد شد و دوران زندگی علمی‌اش را چگونه سپری کرد، مطالب چندانی به دست نیامد. شیخ طوسی وی را در شمار اصحاب امام جواد و امام هادی (ع) به شمار آورده است،[۲] اما شیخ صدوق روایت مفصّلی از ابراهیم نقل کرده که حکایت از دیدار وی با امام مهدی (ع)دارد.[۳] رجال و فقهای امامیه از این گونه روایات چنین استفاده کرده‌اند که وی از اصحاب امام زمان بوده و نزد آن حضرت مقام و منزلتی داشته است.[۴] طبرسی نیز از آن چنین استنباط کرده که او از سفیران آن حضرت بوده است.[۵] به هر حال ابراهیم از خیران خادم و برادرش علی بن مهزیار روایاتی را نقل کرده و افرادی همچون پسرش محمد، حماد بن عبدالله قندری و سعد بن عبدالله از وی روایت کرده‌اند.[۶] رجال شناسان امامیه او را فردی ممدوح[۷] و ثقه دانسته‌اند.[۸] سال وفات وی معلوم نیست، اما با توجه به وکالت وی از امام مهدی (ع) می‌‌توان درگذشت او را در نیمه دوم قرن سوم دانست. کتاب البشارات اثر اوست[۹].[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی ۲/۷۴ ـ ۷۵.
  2. رجال الطوسی ۳۹۹ و ۴۱۰.
  3. کمال الدین و تمام النعمه ۲/۴۴۵ ـ ۴۵۲.
  4. منتهی المقال ۱/۲۰۶ مجمع الرجال ۱/۷۴.
  5. اعلام الوری ۲/۲۵۹.
  6. اختیار معرفة الرجال ۵۷۴، ۵۷۷ و۶۴۶.
  7. رجال ابن داوود ۱۹.
  8. تنقیح المقال ۱/۳۷.
  9. رجال النجاشی ۱/۸۹.
  10. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۶۷-۶۸.