ابومحمد غفاری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

آشنایی اجمالی

شیخ طوسی در فهرست سه بار از او نام برده و عبدالله بن ابراهیم انصاری را از عبدالله بن ابراهیم غفاری جدا ذکر کرده است[۱] و در بخش القاب هم از غفاری نام برده است.[۲] نجاشی می‌‌گوید: عبدالله بن ابراهیم بن ابی عمر غفاری هم پیمان انصار بود و در میان قبیله مزینه در مدینه می‌‌زیست و گاه به او غفاری، گاه انصاری و گاه مزنی می‌‌گویند.[۳] رجال‌نویسان متأخر افرادی را که شیخ نام برده، یک نفر دانسته و دلایلی برای این اتحاد بیان کرده‌اند از جمله اینکه کلام نجاشی تصریح به اتحاد دارد و به، علاوه خود شیخ در کتاب رجال فقط یک بار از عبدالله بن ابراهیم نام برده است.[۴] در رجال طوسی ذیل اصحاب امام هشتم نام عبدالله بن ابراهیم آمده[۵] که احتمالا همین شخص است، چون کشّی می‌‌گوید: ابومحمد انصاری که از اصحاب امام رضا(ع) است و محمد بن عیسی از او روایت می‌‌کند، شناخته شده نیست.[۶] به گفته ابن غضائری، غفاری از امام صادق[۷] و امام رضا(ع)، عبدالله بن سنان، قاسم بن اسحاق، ابراهیم بن علی و جعفر بن ابراهیم روایت کرده و افرادی چون محمد بن عیسی بن عبید، حسن بن علی بن فضال، عبدالرحمان بن یعقوب و یعقوب بن یزید از او حدیث نقل کرده‌اند.[۸] از کتاب او با عنوان کتاب الحدیث یاد کرده‌اند.[۹] تذکر این نکته لازم است که ابن شهر آشوب همانند شیخ طوسی، از عبدالله دوبار نام برده و در یک مورد به اشتباه او را عبدالله بن اهتم ذکر کرده است،[۱۰] در حالی که عبدالله بن اهتم جد خالد بن صفوان منقری[۱۱] و از خطبای صدر اسلام بوده است[۱۲].[۱۳]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. الفهرست، ص۱۶۶ و ۱۶۷.
  2. الفهرست، ص۲۸۱.
  3. رجال النجاشی، ج۲، ص۲۸.
  4. معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۸۰.
  5. رجال الطوسی، ص۳۸۲.
  6. اختیار معرفة الرجال، ص۶۱۲.
  7. خلاصة الاقوال، ص۲۳۸.
  8. جامع الرواة، ج۱، ص۴۶۵ و ج۲، ص۴۴۹.
  9. الذریعه، ج۶، ص۳۴۳ و ۳۵۶.
  10. معالم العلماء، ص۷۲.
  11. دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۵۰.
  12. الفهرست (الندیم)، ص۱۳۹.
  13. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۴۸۱-۴۸۲.