سلیمان بن حفص مروزی در معارف و سیره رضوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آشنایی اجمالی

شیخ طوسی در رجال خود او را از اصحاب امام رضا(ع) ذکر کرده، و در رجال برقی گوید: سلیمان بن حفصویه از راویان امام هادی(ع) بوده، و در جامع الرواة نیز او را از رجال شیخ نقل می‌کند، و در جایی دیگر از وی نامی نیست و مصادر مربوطه از او ذکری به میان نیاورده‌اند.

ظاهر حدیث این است که وی از بزرگان و متکلمان خراسان بوده. مأمون او را به مرو خواسته بود تا در حضور وی با دانشمندان و فلاسفه و اهل ادیان مناظره کند، و همچنین با امام رضا(ع) در موضوعات مختلف علمی و مذهبی احتجاج نماید، ولی با همه اینها از وی در کتب مربوطه ذکری نیست، تنها در آثار شیخ صدوق از وی یادی شده است.

او از امام رضا(ع) چند حدیث نقل می‌کند، او می‌گوید: به حضرت رضا(ع) نوشتم مردی درگذشت و مقروض بود، از وی چیزی نماند مگر چیزی که در نزد شخصی گرو بود و قیمت آن بیش از مال مرتهن نبود، او می‌تواند بدون سایر وام‌خواهان از آن محل دین خود را بردارد. امام(ع) فرمودند: همه طلب‌کاران در آن حق دارند و باید فروخته شود و بین آنها تقسیم گردد، و باز برای آن جناب نوشتم مردی درگذشت و وارثانی از او ماندند، شخصی آمد و ادعا کرد من از متوفی مالی طلب دارم و او هم نزد من گرو دارد، فرمودند: اگر او از میت‌طلبی دارد ولی بینه‌ای ندارد، او مال خود را می‌گیرد و بقیه را به ورثه برمی‌گرداند. اما اگر اقرار کرد میت از من طلب دارد باید طلب را بدهد، و اگر مدعی شد من هم از او طلب دارم باید بینه بیاورد و بعد از سوگند حقش داده می‌شود، اما اگر نتوانست بینه اقامه کند و وراث هم منکر هستند و می‌گویند وی از میت‌طلبی ندارد، باید آنها سوگند یاد کنند که وی از میّت آنها طلب‌کار نیست و حقی بر وی ندارد.[۱]

منابع

پانویس