ضحاک بن قیس فهری
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مخالفان امام علی است. ضحاک بن قیس فهری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ضحاک بن قیس فهری در تاریخ اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- ضحاک بن قیس: از چهره‌های غارتگر و مفسد و دستیار معاویه و از فرماندهان سپاه دمشق که در ایجاد بلوا و فتنه در قلمرو حکومت امیر المؤمنین (ع) کوشا بود. وی همراه چند هزار نفر در مرز غربی عراق، در منطقۀ حکومت حضرت علی (ع) به تاخت‌وتاز و حمله به مردم و حاجیان و غارت اموالشان پرداخت و عمرو بن قیس (والی منصوب از سوی آن حضرت) را کشت. پس از این واقعه، امیر مؤمنان (ع) سخنرانی کرد و مردم را به مقابله فراخواند، امّا پاسخ سرد مردم سبب شد که حضرت خطبه‌ای انتقادی و گلایه‌آمیز از سستی و بی‌حالی یارانش ایراد کند.[۱] وی مدتی هم پس از مرگ زیاد بن ابیه والی کوفه بود و بر جنازۀ معاویه نیز نماز خواند. در جنگ صفین و قیام حجر بن عدی و بسیاری از حوادث آن روزگار، در خط امویان بود و بر ضدّ جبهۀ حق می‌کوشید.[۲][۳]
ضحاک بن قیس فهری
وی از سرداران و افراد مورد اعتماد معاویه بود که قبلاً از هجوم و غارت وی بر قلمرو امیرالمؤمنین علی(ع) سخن به میان آمد. ضحاک پس از استقرار در کوفه، همچون زیاد بن ابیه به تهدید و ارعاب کوفیان پرداخت و خطاب به آنان گفت: در میان شما کسانی هستند که گذشتگان صالح ما (عثمان) را سب و شتم می‌کنند؛ اگر از این رفتار خویش دست برندارند، همان شمشیر زیاد را به روی شما خواهم کشید؛ چراکه من همان غارتگر سرزمین‌های شما بر ساحل رود فرات هستم![۴]. وی که از صحابه و محدثان به شمار می‌آمد، در زمان امارت بر کوفه مانند زیاد بن ابیه بدعت‌ها گذاشت؛ که امام جماعت قرار دادن کودکی نابالغ به اعتبار حافظ قرآن بودن او، و سجده کردن در میان خطبه‌های نماز جمعه از جمله آنهاست[۵]. ضحاک تا سال ۵۸ فرمانروای کوفه بود[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ نهج البلاغه خطبه۲۹
- ↑ دانشنامه امیر المؤمنین ج۱۱ص۳۵۲
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۶۹.
- ↑ انساب الاشراف، ج۱۱، ص۵۱.
- ↑ تاریخ طبری، ج۱۱، ص۵۰.
- ↑ تاریخ طبری، ج۴، ص۲۲۹.
- ↑ رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۳۱۱.