فرهنگ عرب جاهلی در حوزه اقتصادی چه بود؟ (پرسش)
فرهنگ عرب جاهلی در حوزه اقتصادی چه بود؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ پیامبر خاتم |
مدخل اصلی | پیامبر خاتم |
فرهنگ عرب جاهلی در حوزه اقتصادی چه بود؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث پیامبر خاتم است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی پیامبر خاتم مراجعه شود.
پاسخ به این پرسش
خانم میرحسینی و آقای فلاح در کتاب «شیوههای مبارزه پیامبر با فرهنگ جاهلی» در این باره گفتهاند:
«رحلة الشتاء و الصیف: قصی بن کلاب علاوه بر این که قریشیان را جمع کرد، با ایجاد رفادت، سقایت، قیادت، حجابت و تأسیس دارالندوه سبب شد که مکه حیات اقتصادی و اجتماعی فعالی به خود گیرد و پس از او فرزندان قصی به همراه بزرگان سایر بطون، در اندیشه گسترش تجارت افتادند و گامهایی نیز برای شکوفایی اقتصادی تجاری مکه برداشتند، ولی همان طور که در سوره قریش آمده این کار دارای دو مشکل اساسی بود: اولین مشکل این بود که عامه مردم فاقد سرمایه برای شرکت در تجارت بودند و از فقر و تهیدستیهای مقطعی رنج برده و گاه دچار گرسنگیهای دردناک میشدند: ﴿أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ﴾[۱] و دومین مشکل نیز مربوط به بدویانی بود که در مسیر کاروانی قرار داشتند و بازرگانان همواره در بیم و نگرانی و حتی ترس و وحشت از هجوم مکرر بدویان به کاروانهای تجاری به سر میبردند: ﴿وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ﴾[۲].
در این گیر و دار که فقر و گرسنگی و ناامنی راههای تجاری بیداد میکرد، هاشم در گام اول دست به انعقاد پیمان با قبایلی که در مسیر کاروانهای تجاری بودند زد و با پرداخت مبالغی معین به رئیس قبایل، راههای تجاری را در داخل عربستان امنیت بخشید[۳].
در نتیجه، تجارت قریش در زمان هاشم و برادرانش گسترش یافت و چهار برادر، یعنی هاشم، عبد شمس، مطلّب و نوفل این پیمانها را بستند. هاشم با پادشاه شام پیمان بست؛ یعنی پیمانی که به واسطه آن تجارت در مسیر شام در امنیت بود و عبد شمس با حبشه و مطلب با یمن و نوفل با فارس و کسی متعرض آنان نمیشد و این برادران را نمیکشت و به اموال آنان تعرض نمیکرد و سفر تابستان به شام و زمستان به یمن بود و بین فقیر و غنی از نظر سود در تجارت تفاوتی نبود و سوره قریش به واسطه کار هاشم نازل شده است[۴].
ربا: رباخواری از قدیمیترین و زیانبارترین شیوههای افزایش ثروتمندان و اشراف عرب در عصر جاهلیت بود. مردم مکه و طائف و حتی بیشتر یهودیان که رباخواری در میان آنان تحریم شده بود، علاقه زیادی به ربا داشتند و آن را یکی از اصلیترین منابع ثروت و غارت مال محرومان قرار داده بودند. به گفته واقدی در عصر جاهلی، چون وقت پرداخت بدهی میرسید و بدهکار پولی نداشت که بپردازد، رباخواران سود را چند برابر کرده و دوباره ربا میکردند[۵].
کمفروشی: خیانت در معاملات یکی دیگر از روشهای کسب ثروت در زمان جاهلیت بود. ﴿وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ * الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ * وَإِذَا كَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ﴾[۶].
در شأن نزول این آیات آمده است: هنگامی که پیامبر گرامی اسلام (ص) وارد مدینه شدند بسیاری از مردم به شدت آلوده کمفروشی بودند. نقل شده است در آن زمان، بسیاری از فروشندگان دو نوع ترازو و پیمانه داشتند که با یکی از مردم جنس میگرفتند و با آن دیگری جنس میدادند. با پیمانهای که جنس میدادند کمتر میدادند و با پیمانهای که جنس میگرفتند افزونتر میگرفتند[۷].»[۸]
پانویس
- ↑ «آنان را در گرسنگی خوراک داد» سوره قریش، آیه ۴.
- ↑ «و از بیم امان بخشید» سوره قریش، آیه ۴.
- ↑ المفصل، ج۴، ص۶۸-۶۹.
- ↑ الجامع لاحکام القرآن، ج۲۰، ص۲۰۴ - ۲۰۵.
- ↑ المغازی، ج۱، ص۳۲۰.
- ↑ «وای بر کمفروشان! * آنان که چون از مردم پیمانه گیرند تمام پیمایند * و چون پیمانه دهند یا وزن کنند کم نهند» سوره مطففین، آیه ۱.
- ↑ ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۲۳۹.
- ↑ میرحسینی و فلاح، شیوههای مبارزه پیامبر با فرهنگ جاهلی، ص ۷۰.