نسخهای که میبینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Hosein(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۷ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان میدهد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۷ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۵ توسط Hosein(بحث | مشارکتها)
"سیف" بهمعنای شمشیر است و براساس روایات، قیامحضرت با شمشیر است. امام سجاد (ع) در حدیثی فرمود: در قائم ما نشانههایی از هفت پیامبر وجود دارد... و اما نشانهاش از حضرت محمد (ص) خروج او با شمشیر است[۱]. امام صادق (ع) نیز فرمود: "فَإِذَا كَانَ وَقْتُ خُرُوجِهِ يَكُونُ لَهُ سَيْفٌ مَغْمُودٌ نَادَاهُ السَّيْفُ: قُمْ يَا وَلِيَّ اللَّهِ! فَاقْتُلْ أَعْدَاءَ اللَّهِ"[۲]؛ چون زمان ظهور او فرا رسد، شمشیرش که در غلاف است او را صدا میزند: ای ولی خدا! برخیز و دشمنانخدا را طعمه شمشیر کن.
امام باقر (ع) میفرماید: "لَيْسَ شَأْنُهُ إِلَّا السَّيْفَ"[۳]؛ او فقط شمشیر را میشناسد. و نیز امام صادق (ع) میفرماید: "لَا يَكُفُّونَ سُيُوفَهُمْ حَتَّى يَرْضَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ"[۴]؛ [[[یاران قائم]]] شمشیرهای خویش را بر زمین نمینهند تا اینکه خداوندراضی شود. در دعای عهد نیز از خداوند میخواهیم ما را از یاران حضرتش قرار دهد و اگر پیش از زمان او مردیم، ما را از قبر بیرون آورد در حالی که شمشیر را از غلاف بیرون آوردهایم: "وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ... فَأَخْرِجْنِي مِنْ قَبْرِي، مُؤْتَزِراً كَفَنِي، شَاهِراً سَيْفِي"[۵].