نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۲۹ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۵۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۹ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۵۹ توسط Wasity(بحث | مشارکت‌ها)
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بنی هاشم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
فرزندان هاشم بن عبد مناف، جدّ پیامبر خدا(ص). بنی هاشم در میان عرب، به پاکی و نجابت و آقایی معروف بودند و اهل بیتعصمت از این نسل و تبار و وارث مکارم این خاندانند و پیوسته به "آل هاشم" بودن خود افتخار می‌کردند. پیامبر فرمود: بغض بنی هاشم نفاق[۱]، دشمنی با بنی هاشم نفاق است. پیامبر، امامان را که از قریش‌اند، از تیرۀ هاشم می‌داند.[۲] حضرت امیر نیز تقابل بنی‌امیه با بنی هاشم را دیرین شمرده و از نابرابری هاشم و امیّه سخن می‌گوید: لیس امیّة کهاشم و لا حرب کعبد المطّلب[۳] شجاعت هاشمیان در نبرد با دشمن نیز مشهور است. امیر المؤمنین(ع) در یکی از نامه‌هایش به معاویه، سپاه خویش را که از مهاجرین و انصار است و شمشیرهای هاشمی (و سیوف هاشمیّة) را به رخ او می‌کشد[۴][۵].
فرزندان هاشم بن عبد مناف، جد اعلای رسول خدا(ص). امام حسین(ع) نیز در یکی از رجزهای خویش در روز عاشورا، به این نسب شریف اشاره کرده و به آن افتخار می‌کند. بنی امیه، از آغاز با بنی هاشم، مخالفت و دشمنی داشتند و این بغض و عداوت، در دوران ائمه نیز ادامه داشت. حادثه کربلا اوج عداوت و کینه امویان با بنی هاشم بود. پیامبر اسلام(ص) فرموده است: بغض بنی هاشم نفاق[۶] دشمنی و کینه با بنی هاشم، نشانه نفاق است. یزید، چون حسین بن علی(ع) را به شهادت رساند و اهل بیت او را به اسارت گرفت، در مجلس جشن، با چوب خیزران بر لب‌های حسین می‌زد و این اشعار را می‌خواند: بنی هاشم با ملک و سلطنت بازی کردند، نه خبری آمده و نه وحیی نازل شده است. اگر از فرزندان احمد انتقام نگیرم، از نسل خندف نیستم[۷][۸].
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: