تربیت نیروهای صالح
این مدخل زیرشاخهٔ بحث تربیت است. تربیت نیروهای صالح از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تربیت نیروهای صالح در سیره معصوم - پرسش مرتبط نداردمقدمه
یکی از مهم‌ترین اصول تربیت یک امت مبارز، نیروسازی و تربیت نیروهای صالح و شایسته و آگاه به حقایق است. عصر ائمه معصومان (ع)، به گونه‌ای است که در آن خفقان و تبلیغات زهرآگین دستگاه اموی و عباسی به وفور به چشم می‌خورد و در عصر رسول خدا (ص) نیز سعایت مشرکان مکه حاکم است. در این دوره‌ها، سیاست کوچک شمردن و گمنام کردن اهل‌بیت (ع) در دستور کار دستگاه حاکم است و از این روی، مشاهده می‌کنیم که پس از شهادت حسین بن علی (ع)، بسیاری از مردم امام حاضر (ع) و خاندان اهل‌بیت (ع) را نمی‌شناختند و یا در مورد امامت امام سجاد (ع) تردید داشتند. به این دلیل امام زین‌العابدین (ع) پس از بازگشت از اسارت، همت خویش را برای جذب نیرو و تربیت آنان صرف کرد[۱]. آنان با این اقدام افزون بر تربیت نیروهای خاص و صاحبان اسرار ائمه (ع)، زمینه تربیت سایر مسلمانان به دست این تربیت‌یافتگان مکتب اهل‌بیت (ع) را فراهم می‌ساختند[۲].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ در این زمینه امام سجاد (ع) به خرید بندگان، آموزش و تربیت و سپس آزادسازی آنان مشغول شد. آن حضرت توانست در مدت امامت خویش افراد زبده، عالم و اسلام‌شناسی تربیت کند و سنگ بنای دانشگاه اهل‌بیت (ع) را بنا نهد، افرادی همچون ابوحمزه ثمالی، سعید بن جبیر، ابوخالد کابلی و دیگران از این دسته‌اند.
- ↑ ملک‌زاده، محمد، سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور، ص۹۷.