هند بن ابی‌هاله تمیمی در تراجم و رجال

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۷ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

هند بن ابی هاله از قبیله بنی اسد و مادرش حضرت خدیجه کبری است. او از اصحاب رسول خدا (ص) بود و در بسیاری از جنگ‌های صدر اسلام از جمله احد و بدر حاضر بود. پس از رحلت پیامبر (ص) با حضرت علی (ع) بیعت کرد و در جنگ جمل به شهادت رسید.

مقدمه

هند بن ابی هاله که ظاهراً همان هند بن عمرو جملی است از قبیله بنی‌اسد و از تیره بنی‌تمیم است، پدرش ابو هاله حلیف بنی عبدالدار و مادرش خدیجه بنت خویلد همسر رسول خدا (ص) بوده [۱] و لذا او را هند بن خدیجه نیز نامیده و او ربیب رسول خدا (ص) و برادر مادری حضرت فاطمه زهرا (س) است.

هند از اصحاب رسول خدا (ص) و مردی فصیح و بلیغ و در غزوه‌های بدر، احد و دیگر جنگ‌های صدر اسلام شرکت نمود[۲].

به نقل شیخ مفید، او پس از قتل عثمان، با امیرالمؤمنین (ع) بیعت کرد که تا پای جان از ولایت و خلافت آن حضرت دفاع نماید[۳].

شیخ طوسی نیز هند را در زمرۀ شیعیان و اصحاب امیرالمؤمنین (ع) به شمار آورده است[۴].

هند جزو فرماندهان نیروی هزاران نفری بود که از کوفه به ذی قار آمدند تا حضرت علی (ع) را در جنگ جمل یاری نمایند[۵]. او در این جنگ در حالی که قصد پی کردن شتر عایشه را داشت به دست ابن یثربی به شهادت رسید.

در عظمت و شخصیت هند همین بس که امیرالمؤمنین علی (ع) در نامه‌ای که به خواهرش ام هانی نوشت بشارت پیروزی خود را بر طلحه و زبیر یادآور شد و در آن نامه از شهدای بزرگ سپاه خود از جمله: هند، زید بن صوحان و برادرش سیحان بن صوحان و علباء بن هیثم یاد کرد و برای آنان طلب رحمت نمود[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. اسدالغابه، ج۵، ص۷۳.
  2. تهذیب التهذیب، ج۹، ص۸۰.
  3. الجمل، ص۱۰۹.
  4. رجال طوسی، ص۶۱، ش۳.
  5. ر. ک: تاریخ طبری، ج۴، ص۴۸۸.
  6. الجمل، ص۳۹۷.
  7. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۲۸-۱۴۲۹.