وظیفه ما در زمان ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۰ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
وظیفه ما در زمان ظهور امام مهدی چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت
تعداد پاسخ۱ پاسخ

وظیفه ما در زمان ظهور امام مهدی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

محمد جواد خراسانی

آیت‌‌الله محمد جواد خراسانی، در کتاب «مهدی منتظر» در این‌باره گفته است:

«در این باب آن‌چه بر ما است بیان تکلیف اجمالی است و اما تکلیف تفصیلی، پس آن بسته است به امر خود آن حضرت و نظر آن حضرت زیراکه او امام است، وظیفه ما تعیین تکلیف برای او و پیروان او نیست و به همین لحاظ در اخبار چیزی به تفصیل ذکر نشده.

اما وظیفه اجمالی: پس آن اطاعت کردن او است در هر امر و جهاد کردن در رکاب او و اجابت کردن ندای آسمانی و ندای او به حضور در مکه یا الحاق به او در طریق به هر وسیله باشد، چنان‌که پیش گذشت. حضرت باقر (ع) فرمود: "هرگاه قیام کند قائم ما اهل بیت، تقسیم کند بالسویه و عدالت کند در رعیت، پس هرکس اطاعت او کند اطاعت خدا کرده و هرکس معصیت او کند معصیت خدا کرده"[۱].

و نیز فرمود: "هرکس قائم را درک کند و تسلیم نکند برای او آن‌چه برای پیامبر (ص) و علی (ع) تسلیم کرده خداوند بهشت را بر وی حرام کند و جایگاه او در آتش خواهد بود و بد جایگاهی است جایگاه ظالمین"[۲].

حضرت صادق (ع) فرمود: "اگر ببینی که قائم (ع) به شخصی صد هزار بدهد و به دیگری یک درهم در سینه تو بزرگ نیاید، زیراکه امر به او تفویض شده"[۳].

و در فضل جهاد و کشته شدن در راه او در فصل انتظار فرج و مردن در انتظار گذشت. ""اللهم اجعلنا من اولیاء القائم و أعوانه و انصاره قبل ظهوره و بعد ظهوره""»[۴].

پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

۱. حجت الاسلام و المسلمین رضایی اصفهانی؛
حجت الاسلام و المسلمین محمد علی رضایی اصفهانی، در کتاب «مهدویت» در این‌باره گفته است:

«اساسی‌ترین ویژگی زمان ظهور که آن را از زمان غیبت ممتاز می‌سازد حضور امام به طور علنی و آشکار در بین مردم است به طوری که دسترسی به او امکان‌پذیر است. بنابراین اصلی‌ترین وظیفه در زمان ظهور شناخت امام عصر (ع) و ولایت‌پذیری از آن حضرت آگاهی از دستورات او و در نهایت عمل به آن دستورات می‌باشد و اگر در یکی از شئون زندگی فردی یا اجتماعی، دنیایی یا آخرتی، چه مادی و چه معنوی با مشکلی مواجه شویم از امام معصوم کسب وظیفه می‌کنیم. از این رو:

  1. شناخت امام حاضر؛
  2. ولایت‌پذیری؛
  3. آگاهی از دستورات ایشان؛
  4. عمل به آن دستورات؛
  5. کسب وظیفه از امام در گذران زندگی روزمره.

شاخصه‌های اصلی وظایف یک انسان در زمان ظهور امام معصوم می‌باشد.

برای آشنایی بیشتر مروری می‌کنیم به مهمترین ویژگی‌های یاران و اصحاب حضرت مهدی (ع) که در روایات معصومین حکایت شده است:

  1. یقین: از امام صادق (ع) درباره یاوران حضرت مهدی حکایت شده: مردانی که گویا دل‌هایشان پاره‌های آهن است. غبار تردید در ذات مقدس خدا، خاطرشان را نمی‌آلاید... از ناخشنودی پروردگارشان هراس دارند برای شهادت دعا می‌کنند و آرزومند شهید شدن در راه خدا هستند[۵].
  2. روحیه شهادت طلبی: این ویژگی از روایت فوق و روایات دیگر به دست می‌آید.
  3. بصیرت و آگاهی: یاران مهدی (ع) در بصیرت،‌ درایت و خردمندی سرآمدند؛ در فتنه‌هایی که زیرکان در آن می‌مانند هوشیارانه راه می‌جویند و حق را از باطل باز می‌شناسند.
  4. عبادت و بندگی: از امام باقر (ع) نقل شده: گویا قائم و یارانش را در نجف اشرف می‌نگرم توشه‌هایشان به پایان رسیده و لباس‌هایشان مندرس گشته است. جای سجده بر پیشانی‌شان نمایان است، شیران روزند و راهبان شب[۶].
  5. حافظان حدود الهی: از حضرت علی (ع) حکایت شده: یاران با این شرایط با امامشان بیعت می‌کنند: دست پاک و پاکدامن می‌باشند، زبان به دشنام نگشایند، و خون کسی را به ناحق نریزند، بر مرکب‌های ممتاز سوار نشوند و لباس‌های فاخر نپوشند... ساده زندگی کنند و در راه خدا به شایستگی جهاد کنند، امام نیز متعهد می‌شود به سان همراهان زندگی کند[۷].
  6. شجاعت: از امام باقر (ع) حکایت شده: گویا آنان را می‌نگرم... که دل‌هایی چون پولاد دارند در هر سو تا مسافت یک ماه، ترس از آنها بر دل‌های دشمنان سایه می‌افکند در سوارکاری و تیراندازی بی‌نظیرند در رزمگاه نشان شجاعان بر تن دارند و...[۸].
  7. فرمانبری: از پیامبر نیز حکایت شده: تلاش‌گر و کوشا در پیروی از او هستند[۹].
  8. ایثار و مواسات: همچنین دل‌های یاران حضرت به هم پیوند دارد و یار و غمخوار یکدیگر هستند. گویا یک پدر و مادر آنان را پرورش داده است و دل‌های آنان از محبت و خیرخواهی به یکدیگر آکنده است[۱۰].
  9. زهد و ساده‌زیستی: زهد زینت کارگزاران مهدی است. نمی‌توانند تن به آسایش و شاد کامی سپارند و از احوال مردمان غافل شوند و نام مصلح جهان بر خویش نهند، زیرا آن‌که با عشرت‌طلبان همسو می‌شود و دل در گرو آز و طمع دارد، نمی‌تواند مروّج دین و کارگزاری شایسته برای حکومت عدل و داد باشد[۱۱].
  10. نصرت و یاری: از وظایف مومنان، نصرت و یاری‌کردن آن حضرت است که در حقیقت نصرت خداوند متعال است، یاری‌کردن امام عصر (ع) این است که مؤمن نسبت به آن چه خواست آن حضرت است اقدام نماید. و نصرت در زمان ظهور با جهاد کردن در کنار امام و صبر و شکیبائی بر سختی‌ها و بذل مال و جان به دست می‌آید[۱۲]»[۱۳].

پانویس

  1. اثباة الهداة، ج ۳، ۵۴۰، ح ۵۰۷؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ۲۹، ح ۲.
  2. بجتر، ۲۴، ۲۴۱، ح ۴.
  3. اثباة الهداة، ج ۳، ۵۲۱، ح ۱۰۴؛ بحارالانوار، ج ۲۵، ۳۳۶، ح ۱۵.
  4. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۳۷۵.
  5. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.
  6. بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۷.
  7. الملاحم والفتن، ص ۱۴۹.
  8. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳ و ۳۱۰.
  9. عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۶۳.
  10. الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۰.
  11. نهج‌البلاغه، کلمات قصار، کلمه ۱۱۰.
  12. راه وصالحسینی مطلق، ص ۱۲۲.
  13. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۵۶-۱۵۸.