تلاوت قرآن در معارف و سیره حسینی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۹ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

سر بریده امام حسین (ع) بر سر نیزه، در کوفه و در ایّامی که اهل بیت (ع) را به عنوان اسیر، وارد این شهر کرده بودند، آیه اصحاب کهف را تلاوت می‌کرد: ﴿أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا[۱].[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. «آیا پنداشته‌ای که اصحاب کهف و رقیم از نشانه‌های ما (چیزی) شگرف بوده‌اند؟» سوره کهف، آیه ۹.
  2. مناقب، ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۶۱.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۲۹.