اعین بن ضبیعه مجاشعی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۴ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

أعین مجاشعی را نیز می‌‌توان جزو کسانی دانست که از سوی امام علی(ع) مأموریت مهمی را به عهده گرفت و در راه انجام آن به شهادت رسید. او را امام علی از کوفه اعزام کرد تا با عبدالله حضرمی فرستادۀ معاویه به بصره، مبارزه نماید، امّا متاسفانه طرف‌داران ابن حضرمی وی را کُشتند و امام علی(ع) جاریة بن قدامه را به همین مأموریت فرستاد. او موفق شد ابن حضرمی را از بین ببرد.[۱].

ابن حجر در اصابه در معرفی وی می‌نویسد: اعین بن ضبیعة بن ناجیة بن عقال بن محمد بن سفیان بن مجاشع بن دارم تمیمی حنظلی دارمی، فرزند برادرِ صعصعة بن ناجیه جَدّ فرزدق بوده است[۲]. در استیعاب[۳] نام وی آمده است ولی چیزی که دلیل صحابی بودنش باشد نقل نکرده است. او در جمل حضوری فعال داشت و شتر عایشه را پی کرد و عایشه او را نفرین کرد. شاید علت موفق نبودنش در بصره همین باشد که به شدّت با عایشه مخالف بود. اعین را در بصره کشتند[۴].

در وصف وی گفته‌اند: او سواری شجاع و دارای تدبیر و سیاست بود[۵]. علامه امینی وی را از فرماندهان معرفی کرده است[۶]. او در جنگ جمل فرمانده پیادگان بنی‌تمیم[۷] و در صفّین مسئول و فرمانده بنی‌حنظلۀ بصره بوده است[۸]. وی در سال ۳۸ هجری شهید شد[۹].[۱۰]

منابع

پانویس

  1. سیمای کارگزاران، ج۲، ص۴۹۸- ۵۰۵.
  2. دخترش نوار، همسر فرزدق بود. ابنحزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۳۱.
  3. ابنعبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۱۴۱.
  4. ابنحجر، الاصابه، ج۱، ص۲۴۷.
  5. محمدهادی امینی، أصحاب أمیرالمؤمنین(ع) و الرّواة عنه، ج۱، ص۶۷.
  6. علامه امینی، الغدیر، ج۹، ص۴۹۷.
  7. شیخ مفید، الجمل، ص۳۲۱.
  8. منقری، وقعة صفّین، ص۲۰۵؛ دینوری، اخبار الطّوال، ص۱۷۲؛ عصفری، تاریخ خلیفة بن خیاط، ص۱۴۶.
  9. ابنحجر، الاصابه، ج۱، ص۲۴۷.
  10. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج4، ص 508-509.