بروز در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث بروز است. بروز از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بروز در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
برز: از بَرز به معنای ظهور بعد از خفاء[۱] که در حالت اسنادی و فعلی در معنای صف‌آرایی نظامی[۲]، رودرویی[۳]، مواجهه (نظامی) و در حالت وصفی، برازا و مبارز به معنای رزمنده[۴]. ﴿وَلَمَّا بَرَزُوا لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ﴾[۵].
در فرهنگ سیاسی، رویارویی و درگیری به مرحله کشمکش و قدرت‌نمایی بین دو طرف اطلاق می‌شود که راه حل‌های آشتی، میانجیگری، مذاکره و چانه زنی کنار گذاشته می‌شود و زور تنها راه چاره به حساب می‌آید [۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۳۶۴.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۲۰۴.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۷.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۵۱.
- ↑ «و چون با جالوت و سپاه وی رویاروی شدند» سوره بقره، آیه ۲۵۰.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۸۰.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۴۳.