زکریا بن آدم بن عبدالله اشعری قمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

آشنایی اجمالی

ابویحیی زکریا بن آدم بن عبدالله بن سعد اشعری قمی از اصحاب امام صادق، امام رضا و امام جواد(ع) به حساب می‌‌آمد[۱] و برخی او را از صحابه امام کاظم(ع) نیز شمرده‌اند.[۲] وی از امام کاظم و امام رضا(ع)، داود بن کثیر رقی و کاهلی روایت نقل کرده و افرادی چون احمد بن حمزه، اسماعیل بن مهران، محمد بن خالد برقی و محمد بن حمزه از او روایت کرده‌اند.[۳]

او محدثی ثقه، عظیم‌القدر، جلیل[۴] و فقیه[۵] بود و امام رضا(ع) به او عنایتی خاص داشت و آن زمان که به حضرت عرض کرد: چون سفیهان در اهل بیت من بسیارند می‌‌خواهم از بین آنان خارج شوم، حضرت فرمود: این کار را مکن، چون همان طور که به جهت ابی الحسن کاظم(ع) از اهل بغداد بلا و گرفتاری دفع شده، با وجود تو نیز از اهل بیت تو دفع می‌‌شوند. همچنین امام در پاسخ یکی از شیعیان که پرسید: معالم دین را از چه کسی بیاموزم، فرمود: از زکریا بن آدم قمی که امین بر دین و دنیا می‌‌باشد.[۶] همچنین در یکی از سال‌ها در سفر حج، از مدینه تا مکه همراه امام رضا(ع) بود.[۷] وی در زمام امام جواد(ع) درگذشت که حضرت در نوشته‌ای از او تمجید کرد و از خداوند برایش طلب رحمت نمود.[۸] قبر وی در شیخان قم مورد توجه محبان اهل بیت است.[۹] «کتاب مسائله للرضا(ع)»[۱۰] و «کتاب الحدیث» از آثار اوست.[۱۱].[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی، ص۲۰۰، ۳۷۷ و ۴۰۱.
  2. معالم العلماء، ص۵۳.
  3. معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۲۷۲ ـ ۲۷۴.
  4. رجال النجاشی، ج۱، ص۳۹۴.
  5. رجال ابن داود، ص۱۵۸.
  6. اختیار معرفة الرجال، ص۵۹۴ و ۵۹۵.
  7. جامع الرواة، ج۱، ص۳۳۰.
  8. اختیار معرفة الرجال، ص۵۹۵.
  9. الذریعه، ج۶، ص۳۳۳.
  10. رجال النجاشی، ج۱، ص۳۹۴.
  11. الذریعه، ج۶، ص۳۳۳.
  12. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۳۴۲-۳۴۳.