زکریا بن آدم بن عبدالله اشعری قمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از زکریا بن آدم قمی)

آشنایی اجمالی

ابویحیی زکریا بن آدم بن عبدالله بن سعد اشعری قمی از اصحاب امام صادق، امام رضا و امام جواد(ع) به حساب می‌‌آمد[۱] و برخی او را از صحابه امام کاظم(ع) نیز شمرده‌اند.[۲] وی از امام کاظم و امام رضا(ع)، داود بن کثیر رقی و کاهلی روایت نقل کرده و افرادی چون احمد بن حمزه، اسماعیل بن مهران، محمد بن خالد برقی و محمد بن حمزه از او روایت کرده‌اند.[۳]

او محدثی ثقه، عظیم‌القدر، جلیل[۴] و فقیه[۵] بود و امام رضا(ع) به او عنایتی خاص داشت و آن زمان که به حضرت عرض کرد: چون سفیهان در اهل بیت من بسیارند می‌‌خواهم از بین آنان خارج شوم، حضرت فرمود: این کار را مکن، چون همان طور که به جهت ابی الحسن کاظم(ع) از اهل بغداد بلا و گرفتاری دفع شده، با وجود تو نیز از اهل بیت تو دفع می‌‌شوند. همچنین امام در پاسخ یکی از شیعیان که پرسید: معالم دین را از چه کسی بیاموزم، فرمود: از زکریا بن آدم قمی که امین بر دین و دنیا می‌‌باشد.[۶] همچنین در یکی از سال‌ها در سفر حج، از مدینه تا مکه همراه امام رضا(ع) بود.[۷] وی در زمام امام جواد(ع) درگذشت که حضرت در نوشته‌ای از او تمجید کرد و از خداوند برایش طلب رحمت نمود.[۸] قبر وی در شیخان قم مورد توجه محبان اهل بیت است.[۹] «کتاب مسائله للرضا(ع)»[۱۰] و «کتاب الحدیث» از آثار اوست.[۱۱].[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی، ص۲۰۰، ۳۷۷ و ۴۰۱.
  2. معالم العلماء، ص۵۳.
  3. معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۲۷۲ ـ ۲۷۴.
  4. رجال النجاشی، ج۱، ص۳۹۴.
  5. رجال ابن داود، ص۱۵۸.
  6. اختیار معرفة الرجال، ص۵۹۴ و ۵۹۵.
  7. جامع الرواة، ج۱، ص۳۳۰.
  8. اختیار معرفة الرجال، ص۵۹۵.
  9. الذریعه، ج۶، ص۳۳۳.
  10. رجال النجاشی، ج۱، ص۳۹۴.
  11. الذریعه، ج۶، ص۳۳۳.
  12. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۳۴۲-۳۴۳.