زکریا بن آدم بن عبدالله اشعری قمی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

زکریا بن آدم قمی[۱] از شیعیان اشعری و نزد امام رضا(ع) ثقه و صاحب منزلت بود[۲]. او از ثقات و بزرگان روات امامیه و صاحب کتاب المسائل الرضا(ع) است.

زکریا بن آدم از اصحاب امام کاظم و امام جواد(ع) و از خواص امام رضا(ع) به شمار می‌رفت. او نماینده امام در قم بوده است.

شیخ مفید در کتاب اختصاص روایت کرده است که احمد بن محمد بن عیسی خدمت امام رضا(ع) مشرف شد و به امام عرض کرد: وطنم دور است و نمی‌توانم هر گاه که بخواهم به خدمت شما برسم؛ پس دستورهای دینی خود را از چه کسی بیاموزم؟ حضرت فرمود: از زکریا بن آدم که بر دین و دنیا، امین و مورد اعتماد است [۳].

علامه مجلسی از تاریخ قم در مفآخرت اهل قم نقل کرده است که حضرت رضا(ع) به زکریا بن آدم قمی فرمود: خداوند بلا را از اهل قم به سبب تو دفع می‌کند، همچنان که بلا را از اهل بغداد به واسطه قبر موسی بن جعفر(ع) دفع می‌کند[۴].

زکریا از شاگردان امام جواد(ع) بود و منزلت خاصی نزد امام داشت. امام در مورد او فرمود: خدا زکریا بن آدم را رحمت کند، روزی که زاد، و روزی که مرد و روزی در قیامت محشور می‌شود. او در زندگی خویش، عارف و ناطق به حق بود. صبر و اخلاص داشت و به آنچه که خدا و رسولش دوست داشت، قیام و اقدام کرد؛ در حالی از دنیا رفت که پیمان را نشکست و عهدی را تغییر نداد[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. آرامگاه وی در قم و در قبرستان شیخان واقع شده است.
  2. نجاشی، رجال، ص۱۲۴.
  3. اختصاص، ص۸۳.
  4. فضل الله کمپانی، حضرت رضا(ع)، ص۲۶۶ و کشی، رجال، ص۴۹۶.
  5. بحار الانوار، ج۵۰، ص۱۰۴ و معجم رجال الحدیث، ج۷۷، ص۲۷۳.
  6. قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 225-226.