نقش علما در حکومت امام مهدی چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۰۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

نقش علما در حکومت امام مهدی چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

نقش علما در حکومت امام مهدی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

محمد جواد مروجی طبسی
حجت الاسلام و المسلمین محمد جواد مروجی طبسی، در کتاب «بامداد بشریت» در این‌باره گفته است:
«جهت روشن شدن این پرسش، نخست باید نقش علما را در دوران حضور امامان معصوم (ع) بررسی کرد، آن‌گاه به غیبت و سپس دوران حضور و ظهور امام زمان (ع) بپردازیم.
در دوران ۲۶۰ ساله حضور معصومین (ع)، علما پس از امامان (ع)، بزرگ‌ترین و عظیم‌ترین نقش را در عالم اسلام ایفا کرده‌اند. آنان پاسدار ارزش‌های دینی بودند. فقیهان در سراسر کشورهای اسلامی، به نمایندگی از معصومین (ع)، احکام الهی را به مردم می‌رساندند. در حقیقت، آنان نقش رابط بین معصومین (ع) و مردم را ایفا کرده‌اند.
از سوی دیگر، امامان معصوم (ع) به پاس تلاش فقیهان، پیوسته آنها را تأیید و حمایت می‌کردند و مردم را به سوی آنها ارجاع می‌دادند. در دوران غیبت صغری نیز بزرگانی همچون عثمان بن سعید و دیگر نمایندگان حضرت مهدی (ع) و فقیهانی مانند شیخ صدوق و شیخ کلینی، نقش عظیمی در گسترش مکتب اهل بیت (ع) داشته‌اند.
علما در دوران غیبت کبری، به مرزبانی مرزهای عقیدتی پرداختند و زمینه‌های ظهور حضرت مهدی (ع) را فراهم نمودند. یاران حضرت (ع) را علما، فقها و قضات تشکیل می‌دهند. آنان به نمایندگی از حضرت در سراسر جهان پخش می‌شوند و برنامه‌های حکومت امام زمان (ع) را در جامعه پیاده می‌کنند.
بنابراین، علما بیشترین سهم را در تشکیل حکومت امام مهدی (ع) بر عهده دارند، البته برخی از علمای غیر متعهد و منحرف و دنیادوست پیدا خواهند شد که با حضرت مهدی (ع) اعلام جنگ خواهند نمود. آنان از گروه بتریه هستند[۱] و تعدادشان شانزده هزار نفر می‌باشد. آنان در پشت شهر کوفه به جنگ با آن حضرت می‌پردازند، آن حضرت سه روز به آنها مهلت می‌دهد تا از مواضع خود دست بردارند و سپس همه آنها را به قتل خواهد رساند[۲]»[۳].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. شاخه‌ای از طوایف زیدیه هستند و به مغیره بن سعد -ابتر لقب گرفته بود-، نسبت داده می‌شوند. حسن بن سلیمان تعداد این گروه را چهل هزار نفر می‌داند. رجوع شود به: مختصر بصائر الدرجات، ص ۱۹۰.
  2. دلائل الامامه، ص ۳۴۲.
  3. بامداد بشریت، ص ۱۳۹، ۱۴۰.