فرماندهان سپاه امام مهدی چه کسانی هستند؟ (پرسش)
| فرماندهان سپاه امام مهدی چه کسانی هستند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
فرماندهان سپاه امام مهدی(ع) چه کسانی هستند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین نجم‌الدین طبسی در کتاب «چشم اندازی به حکومت مهدی» در اين‌باره گفته است:
- « در روایات، نام افرادی را می‌بینیم که یا عملیات نظامی خاصی و یا فرماندهی تعدادی از لشکریان به آنان نسبت داده شده است. در این قسمت به نام‌ها وعملکرد برخی از آنان اشاره می‌کنیم:
- حضرت عیسی(ع): امیرمؤمنان(ع) در خطبه‌ای می‌فرماید: "... آن گاه مهدی(ع)، حضرت عیسی(ع) را به جانشینی خود، در عملیات تهاجمی علیه دجال برمی‌گزیند. حضرت عیسی(ع) برای یافتن و سرکوبی دجال حرکت می‌کند. دجال که همه جهان را در سلطه خود دارد وکشاورزی ونسل بشری را نابود کرده است، مردم را به خویش می‌خواند وهر کس او را بپذیرد، مورد لطف قرار می‌گیرد واگر خودداری ورزد، او را می‌کشد. سراسر جهان، جز مکه، مدینه و بیت المقدس را درهم نوردیده است وهمه فرزندان نامشروع از شرق وغرب جهان پیرامونش گرد آمده‌اند. دجال به سوی حجاز حرکت می‌کند و حضرت عیسی(ع) در گردنه "هرشا" به او می‌رسد وفریادی هولناک بر او می‌کشد وضربه‌ای سخت بر او فرود می‌آورد واو را در شعله‌های آتش ذوب می‌کند؛ آن سان که سرب در آتش ذوب می‌شود"[۱]. فرود آوردن ضربه‌ای که ذوب شدن دجال را در پی دارد، شاید در اثر به کارگیری مدرن‌ترین سلاح‌های آن روز باشد وممکن است حکایت از اعجاز حضرت عیسی(ع) کند. در ویژگی حضرت عیسی(ع) آمده است: او چنان اُبّهتی دارد که چون دشمن او را می‌بیند، به یاد مرگ می‌افتد؛ چنان که گویی عیسی قصد جانش را کرده است[۲].
- شعیب بن صالح(ع): امیرمؤمنان(ع) می‌فرماید: "سفیانی و صاحبان پرچم‌های سیاه با یک دیگر رودررو می‌شوند، در حالی که میان آنان جوانی از بنی هاشم است که در کف دست چپ او خال سیاهی است و در پیشاپیش لشکریان او شخصی از قبیله بنی تمیم به نام شعیب بن صالح است"[۳]. حسن بصری می‌گوید: در سرزمین ری، شخصی به نام شعیب بن صالح که چهارشانه، سبزینه وبدون ریش است، خروج می‌کند. لشکری چهار هزار نفری تحت امر دارد که لباس‌های شان سفید و پرچم‌های شان سیاه است و آنان پیشقراول سپاهیان مهدی‌اند"[۴]. عمار یاسر می‌فرماید: شعیب بن صالح، پرچمدار حضرت مهدی است[۵]. شبلنجی می‌گوید: فرمانده لشکریان پیشرو حضرت مهدی(ع)، مردی از قبیله بنی تمیم است که محاسن کمی‌دارد واو را شعیب بن صالح می‌نامند[۶]. محمد بن حنفیه می‌گوید: از خراسان سپاهی حرکت می‌کند که کمربندهای سیاه و پیراهن سفید پوشیده اند؛ جزو پیشقراولان سپاه، فرمانده‌ای به نام شعیب بن صالح یا صالح بن شعیب است که از قبیله تمیم است. آنان سپاهیان سفیانی را شکست داده، گریزان می‌کنند و در بیت المقدس فرود می‌آیند و زمینه حکومت حضرت مهدی را پایه‌ریزی می‌کنند[۷].
- اسماعیل فرزند امام صادق(ع) و عبدالله بن شریک: ابو خدیجه می‌گوید: امام صادق(ع) می‌فرمود: "من از خدا خواستم که (فرزندم) اسماعیل را پس از من بر جای گذارد؛ ولی خداوند نخواست ودرباره او مقام دیگری به من بخشید؛ وی نخستین کسی است که با ده نفر از یارانش ظهور می‌کند وعبدالله بن شریک یکی از آن ده نفر است که پرچم دار اوست"[۸].
- عقیل و حارث: حضرت علی(ع) می‌فرماید: "... حضرت مهدی(ع) لشکر را حرکت می‌دهد تا آن که وارد عراق می‌شود؛ در حالی که سپاهیان، پیشاپیش وپشت سر او حرکت می‌کنند وفرمانده نیروهای پیشرو، مردی به نام عقیل است و فرماندهی سپاهیان پشت سر را مردی به نام حارث عهده دار است"[۹].
- جبیر بن خابور: امام صادق(ع) از امیرمؤمنان(ع) نقل فرموده است: "این شخص - جبیر - در جبل الاهواز به همراه چهار هزار نفر - در حالی که سلاح‌ها را از نیام کشیده اند - منتظرند تا قائم اهل بیت ما ظهور کند. آن گاه این شخص همراه حضرت ودر رکابش با دشمنان خواهد جنگید"[۱۰]
- مفضل بن عمر: امام صادق(ع) به مفضل بن عمر فرمود: "تو با چهل وچهار نفر دیگر با حضرت قائم(ع) خواهید بود. تو در سمت راست حضرت (ع) امر ونهی می‌کنی ومردم در آن زمان بهتر از امروز از تو اطاعت می‌کنند"[۱۱].
- اصحاب کهف امیرمؤمنان(ع) می‌فرماید: "اصحاب کهف برای یاری مهدی(ع) خواهند آمد"[۱۲]»[۱۳].
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ الشیعة والرجعه، ج ۱، ص ۱۶۷
- ↑ ابن حمّاد، فتن، ص ۱۶۱
- ↑ ابن حمّاد، فتن، ص ۸۶؛ عقد الدرر، ص ۱۲۷؛ کنز العمّال، ج ۱۴، ص ۵۸۸
- ↑ ابن طاووس، ملاحم، ص ۵۳؛ عقد الدرر، ص ۱۳۰؛ الشیعة والرجعه، ج ۱، ص ۲۱۰
- ↑ ابن طاووس، ملاحم، ص ۵۳؛ الشیعة والرجعه، ج ۱، ص ۲۱۱
- ↑ نور الابصار، ص ۱۳۸؛ الشیعة والرجعه، ج ۱، ص ۲۱۱
- ↑ ابن حمّاد، فتن، ص ۸۴؛ ابن المنادی، ص ۴۷؛ دارمی، سنن، ص ۹۸؛ عقد الدرر، ص ۱۲۶؛ ابن طاووس، فتن، ص ۴۹
- ↑ الایقاظ من الهجعه، ص ۲۶۶؛ ر. ک: کشی، اختیار معرفة الرجال، ص ۲۱۷؛ ابن داود، رجال، ص ۲۰۶. امام باقر(ع) می‌فرمود: "گویا عبدالله بن شریک عامری را می‌بینم که عمامه مشکی بر سر نهاده، دو طرف عمامه‌اش بین شانه هایش افتاده، با سپاهی چهار هزار نفری پیش روی قائم ما از دامنه کوه بالا می‌روند وهمواره تکبیر می‌گویند". الایقاظ من الهجعه، ص ۲۶۶؛ ر. ک: بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۶۷؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۶۱
- ↑ الشیعة والرجعه، ج ۱، ص ۱۵۸
- ↑ خرائج، ج ۱، ص ۱۸۵؛ بحارالانوار، ج ۴۱، ص ۲۹۶؛ مستدرکات علم رجال الحدیث ۲: ۱۱۸. درباره جبیر بن خابور با وجود پژوهش فراوان در کتاب های شیعه وسنّی جز مطلب زیر، مطلب دیگری یافت نشد. امام صادق (ع) فرمود: «جبیر بن خابور، گنجینه دار معاویه بود.او مادر پیری داشت که در شهر کوفه زندگی می کرد. روزی جبیر به معاویه گفت: دلم برای مادرم تنگ شده است؛ اجازه بده تا از او دیدار کنم تا کمی از حقوقی که بر گردن من دارد، ادا کنم. معاویه گفت: در شهر کوفه چه کار داری؟ در آن جا مرد جادوگری به نام علی بن ابی طالب است واطمینان ندارم که تو را نفریبد. جبیر گفت: من با علی کاری ندارم. من می خواهم به دیدار مادرم بروم وحقّ او را به جا آورم. جبیر پس از کسب اجازه عازم سفر شد. آن گاه که به شهر کوفه رسید چون امیرالمؤمنین (ع) پس از جنگ صفین پیرامون شهر کوفه دیده بان گماشته بود ورفت وآمدها را کنترل می کردند دیده بانان او را دستگیر کردند وبه شهر آوردند. علی (ع) به او فرمود: «تو یکی از گنجینه های خداوندی. معاویه به تو چنین گفته است که من جادوگر هستم». جبیر گفت: سوگند به خدا که چنین گفته است. حضرت فرمود: «تو مالی همراه داشته ای که مقداری از آن را در منطقه عین التمر به خاک سپرده ای». جبیر این مطلب را نیز تصدیق کرد. سپس امیرمؤمنان (ع) به امام حسن (ع) دستور داد تا از وی پذیرایی کند. روز بعد علی (ع) به یاران خود فرمود: «این شخص در جبل الاهواز...(ادامه مطلب در متن کتاب است)
- ↑ دلائل الامامه، ص ۲۴۸؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۳
- ↑ حصینی، الهدایه، ص ۳۱؛ ارشاد القلوب، ص ۲۸۶؛ حلیة الابرار، ج ۲، ص ۶۰۱. (افراد دیگری هم چون: داو رق ونجم بن اعین، حمران بن اعین ومیسر بن عبدالعزیز هستند که در روایات، به زنده شدن دوباره آنان وحضورشان در زمام امام قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف. اشاره شده است که مادر بخش آینده به آن اشاره خواهیم کرد
- ↑ طبسی؛ نجم‌الدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۶۶ - ۶۸.