چگونه ممکن است انسانی بیش از هزار سال عمر کند؟ (پرسش)
چگونه ممکن است انسانی بیش از هزار سال عمر کند؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل اصلی | مهدویت |
چگونه ممکن انسانی بیش از هزار سال عمر کند؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
- مگر ممکن است انسانی این اندازه عمر کند؟
پاسخ نخست
- آیتالله محمد تقی مصباح یزدی، در کتاب « آفتاب ولایت» در اینباره گفته است:
- «از عمر پربرکت آن عزیز بیش از هزار و صد سال میگذرد و تا هنگامی که خدای متعالی اراده فرماید، حضرت در زمین باقی خواهد ماند. در این زمینه، شاید پرسشی به ذهن جوانان خطور کند که مگر امکان دارد کسی با عمر طولانی زنده باشد و دیگران از او خبر نداشته باشند؟! به این پرسش پاسخهای فراوانی دادهاند. در این جا نمیخواهم پاسخ این پرسش را به طور گسترده مطرح کنم؛ اما اگر کسی به معجزه و قدرت الاهی اعتقاد داشته باشد، نباید در مسأله طول عمر امام زمان شک کند. کسی که معتقد است خدا میتواند بندهای را پس از صد سال زنده کند: ﴿ فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ ﴾[۱]، خدایی که میتواند سیصد سال، گروهی را در خواب، بدون خوراک و پوشاک زنده نگه دارد: ﴿ وَلَبِثُوا فِي كَهْفِهِمْ ثَلاثَ مِائَةٍ سِنِينَ وَازْدَادُوا تِسْعًا ﴾[۲]، آیا نمیتواند یکی از بندگانش را سه هزار سال یا بیشتر از آن زنده نگه دارد؟! عدم اعتقاد به وجود امام زمان (ع) به ذهن کسانی خطور میکند که خداوند و قدرت او را نمیشناسند و به معجزه اعتقادی ندارند. این پرسشی نیست که بتواند شبههای را در اعتقادات فرد مسلمان پدید آورد و شکی را در دل او وارد کند؛ چرا که هر مسلمانی قدرت خدا را بی نهایت میداند. خداوند متعالی در قرآن از کسانی یاد میکند که سیصد سال در خواب بودهاند؛ ولی زنده ماندهاند. همچنین از کسانی یاد میکند که صدها سال از این دنیا رفتهاند و خدا دوباره آنها را زنده کرده است:﴿ أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ يُحْيِي هَذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ... وَانظُرْ إِلَى الْعِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴾[۳]. این مطالب، نشان دهنده قدرت نامحدود خداوند است. وقتی خدا اراده کند، میتواند بندهاش را هزاران سال در این دنیا نگه دارد؛ به طوری که هیچ مشکلی پیش نیاید»[۴].
پاسخهای دیگر
۱. حجت الاسلام و المسلمین مروجی طبسی؛ |
---|
|
۲. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
---|
|
۳. حجت الاسلام و المسلمین حسنی؛ |
---|
|
۴. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛ |
---|
|
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ "پس خداوند، او [= عزیر] را صد سال میراند؛ آن گاه برانگیزاند." سوره بقره، ۲۵۹.
- ↑ "و آنها در مخفی گاهشان [= غار کهف] سیصد سال و نه سال هم بیشتر درنگ کردند." سوره کهف، ۲۵. یهودیان درباره این آیه به امیرمؤمنان علی (ع) اعتراض کردند که نه سال اضافه در این آیه، در تورات ما وارد نشده است. حضرت در پاسخ فرمود: این نه سال برای این است که سال شما شمسی و سال ما قمری است."
- ↑ "یا همانند آن که به دهکدهای گذر کرد که خراب و ویران شده بود. گفت: [در حیرتم] که خدا چگونه این مردگان را دوباره زنده خواهد کرد. پس خداوند او را صد سال میراند؛ سپس زندهاش ساخت و [بدو] فرمود: ... در استخوانها بنگر که چگونه درهم میپیوندیم و بر آن گوشت میپوشانیم. چون این کار بر او روشن شد، گفت: [هم اکنون به یقین] دانستم که خداوند بر همه چیز توانا است." سوره بقره، ۲۵۹.
- ↑ مصباح یزدی، محمد تقی، آفتاب ولایت، ص۱۱۹ - ۱۲۰.
- ↑ پاسخ ما، ص ۱۷..
- ↑ همان، ص ۲۰.
- ↑ سوره ص، آیه ۸۰ و ۸۱.
- ↑ سوره عنکبوت، آیه ۱۴.
- ↑ سوره صافات، آیه ۱۴۴.
- ↑ بامداد بشریت، ص ۴۸-۵۰.
- ↑ و به راستی ما نوح را به سوی قومش فرستادیم و هزار سال- جز پنجاه سال- میان آنان به سر برد آنگاه سیلاب آنان را فرو گرفت در حالی که ستمگر بودند؛ سوره عنکبوت، آیه: ۱۴.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۲۲، ح ۴
- ↑ و (این) گفتارشان که «ما مسیح عیسی فرزند مریم، پیامبر خداوند را کشتیم» در حالی که او را نکشتند و به صلیب نکشیدند، بلکه بر آنان مشتبه شد و آنان که در این (کار) اختلاف کردند نسبت بدان در تردیدند، هیچ دانشی بدان ندارند، جز پیروی از گمان و به یقین او را نکشتند؛ سوره نساء، آیه: ۱۵۷ - ۱۵۸.
- ↑ ر. ک: سوره کهف، آیه:۶۵.
- ↑ ر. ک: احمد بن حنبل، مسند، ج ۴، ص ۴۴۴؛ بخاری، صحیح، ج ۹، ص ۱۳۳.
- ↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۱۴
- ↑ ابو عبد اللّه محمّد کنجی شافعی، البیان فی اخبار صاحب الزمان، تحقیق: مهدی حمد الفتلاوی، ص ۹۷
- ↑ ر. ک: محمّد رضا حکیمی، خورشید مغرب، ص ۲۱۴
- ↑ محمّد رضا مظفر، عقاید الامامیه، ترجمه علیرضا مسجدجامعی، ص ۱۱۸
- ↑ سید محمّد باقر صدر، جستوجو و گفتوگو پیرامون امام مهدی علیه السّلام، ص ۱۹- ۲۱
- ↑ سید محمّد باقر صدر، جستوجو و گفتوگو پیرامون امام مهدی(ع)، ص ۲۸- ۲۹
- ↑ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص: ۱۴۸-۱۵۶.
- ↑ حقائق أغرب من الخیال، ص ۲۴، انتشارات مؤسسة الایمان، بیروت و دار الرشید، دمشق.
- ↑ التفسیر الکبیر، الرازی، ج ۲۵، ص ۴۲.
- ↑ الحسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص:۳۰۴.
- ↑ سوره بقره، آیه ۲۰.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۹۷.
- ↑ رحیمی، عباس، امید فردا، ص:۲۲.