نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Heydari(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۰:۵۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۰:۵۳ توسط Heydari(بحث | مشارکتها)
وسعت حکومتامام مهدی(ع) چه مقدار است؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
«مطابق برخی ادله، حکومت حضرت مهدی (ع) بر کلّ کره زمین است زیرا:
هدف از خلقت، مطابق برخی از آیات، رسیدن کلّ بشر به عبودیت کامل در تمام زمینههاست.
در برخی از آیات آمده است که حکومت حضرت تمام کره زمین را فرا خواهد گرفت.
مطابق برخی روایات که به حدّ تواتر رسیده، حضرت مهدی (ع) تمام زمین را پر از عدل وداد خواهد کرد.
در برخی از روایات حکومت مهدی (ع) تشبیه به حکومت ذوالقرنین در گستردگی آن شده است.
همچنین در برخی روایات آمده است حضرت تمام مناطق روی زمین را فتح خواهد کرد. نعمانی به سندش از ابی حمزه ثمالی نقل کرده که از امام باقر(ع) شنیدم، فرمود: ... خداوند برای او - قائم آل محمد(ع) - روم و چین و ترک و دیلم و سند و هند و کابل شاه و خزر... را فتح خواهد کرد...[۱].
مطابق برخی روایات همه مردم روی زمین موحّد شده و زمین آباد خواهد شد[۲]»[۳].
پاسخهای دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته میشود:
نویسندگان کتاب «نگین آفرینش» در این باره گفتهاند:
«تردیدی نیست که حکومتحضرت مهدی(ع) حکومتی جهانی است؛ زیرا او موعود همه بشریت و تحقق بخش آرزوی همه انسان هاست؛ بنابراین آنچه از زیباییها و خوبیها در سایه حکومت او به وجود آید، سراسر زمین را فرا خواهد گرفت. این حقیقتی است که روایات فراوان، شاهد آن است که به گروههایی از آنها اشاره میکنیم:
روایات بسیاری که مضمون آن چنین است؛ مهدی(ع) زمین را پر از عدل و داد میکند؛ همان گونه که پر از ظلم و جور شده باشد.[۴] کلمه "زمین" سرتاسر کره خاکی را در بر میگیرد و هیچ دلیلی وجود ندارد که معنای آن را به بخشی از زمین محدود کنیم.
روایاتی که از تسلّط امام مهدی(ع) بر مناطق مختلف جهان خبر داده است که گستردگی و پراکندگی و اهمیت آن مناطق، حکایت از سلطه آن حضرت بر تمام جهان دارد و معلوم میشود که نام بردن از شهرها و کشورها در روایات، از باب نمونه و مثال بوده و میزان درک مخاطبان روایات در آن زمان نیز ملاحظه شده است. در روایات مختلف از روم، چین، دیلم یا کوههای دیلم، ترک، سند، هند، قسطنطنیه، کابل شاه و خزر به عنوان مناطقی که امام مهدی(ع) بر آنها مسلط خواهد شد و آنها را فتح خواهد کرد، نام برده شده است.[۵] گفتنی است که در زمان امامان(ع) مناطق یاد شده بر بخشهای بسیار گستردهتری نسبت به زمان ما، گفته میشده است؛ برای مثال «روم» شامل همه اروپا و حتی قاره آمریکا میشده و مراد از چین، همه شرق آسیا بوده که شامل ژاپن نیز میشود؛ همانگونه که "هند"، پاکستان امروز را هم شامل بوده است. شهر قسطنطنیه همان استانبول است که در جهان آن روز به عنوان مقاومترین شهرها و مناطق، از آن یاد میشده و در واقع فتح آن، یک پیروزی و موفقیت بزرگ شمرده میشده است؛ زیرا یکی از راههای اصلی ورود به قاره اروپا بوده است. خلاصه اینکه تسلّط امام مهدی(ع) بر مناطق حسّاس و مهم جهان، حکایت از گستردگی جهانی فرمانروایی آن حضرت دارد.
گذشته از روایات دسته اول و دسته دوّم، روایات متعددی در دست است که به روشنی از جهانی بودن حکومتحضرت مهدی(ع) خبر میدهد. در سخنی از پیامبر اکرم(ص) آمده است که خداوند متعال فرموده است: "من دین خود را به دست آنها پیشوایان دوازده گانه بر همه آیینها پیروز میکنم و به دست ایشان، فرمان خود را بر همه چیره خواهم ساخت و به قیام آخرین آنها سراسر زمین را از دشمنانم پاک خواهم کرد و او را بر مشرق و مغرب زمین فرمانروا خواهم گرداند... .[۶]امام باقر(ع) فرمود: "قائم (ع) از ما خاندان پیامبر است... او کسی است که فرمانروایی او مشرق و مغرب عالم را فرا خواهد گرفت و خداوند به دست او دین خود را بر همه ادیان غلبه میدهد، اگر چه مشرکان را خوش نیاید"[۷]. اما مرکز حکومت جهانیحضرت مهدی(ع) شهر تاریخی کوفه است که در آن زمان، وسعت زیادی خواهد یافت؛ به گونهای که شهر نجف را که چند کیلومتری کوفه است، شامل میشود. به همین دلیل است که در بعضی روایات، کوفه و در بعضی دیگر نجف به عنوان مرکز حکومت نام برده شده است. امام صادق(ع) در ضمن روایتی طولانی فرمود: "مرکز حکومت او حضرت مهدی(ع) شهر کوفه خواهد بود و محل قضاوت او مسجد کوفه.[۸] گفتنی است شهر کوفه از دیرزمان، مورد توجّه خاندان پیامبر(ص) و محل زمامداری حضرت علی(ع) بوده است و مسجد مشهود آن، یکی از چهار مسجد معروف جهان اسلام است که امیر المؤمنین(ع) در آن نماز و خطبه میخوانده و نیز در آن به امر قضاوت میپرداخته است و در نهایت در محراب همان مسجد، به شهادت رسیده است»[۹].