صحیح مسلم (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۱۷:۲۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
صحیح مسلم
نویسندهمسلم بن حجاج نیشابوری
موضوعمنابع حدیثی اهل سنت و امامت در حدیث
مذهب[[اهل سنت]][[رده:کتاب اهل سنت]]
ناشر[[:رده:انتشارات *انتشارات دار إحیاء الکتب العربیة (قاهره، مصر: ۱۳۷۴ ق)

صحیح مسلم کتابی است به زبان عربی و یکی از منابع دسته اول روایت کننده سخنان و سیره پیامبر خاتم (ص) در قالب احادیث است. این اثر، از کتاب‌های صحیح شش‌گانه حدیث (صحاح سته) در بین اهل تسنن است و احادیث آن در موضوعاتی؛ مانند: اعتقادات، احکام، اخلاق، تفسیر، تاریخ و فضائل می‌باشد. این کتاب به قلم مسلم بن حجاج نیشابوری نوشته شده و توسط چند انتشارات از جمله انتشارات دار إحیاء الکتب العربیة (مصر)، انتشارات البابی الحلبی ( مصر)، انتشارات دار التأصیل ( مصر)، انتشارات دار القلم (سوریه)، انتشارات المکتب الإسلامی ( لبنان) به چاپ رسیده‌است.

درباره کتاب

این کتاب با اسامی گوناگونی چون المسند الصحیح، المسند و الجامع الصحیح شناخته می‌شود. صحیح مسلم پس از صحیح بخاری مهمترین کتاب اهل‌سنت به شمار می‌آید.

این اثر با آنکه در زمان امام هادی و امام حسن عسکری(ع) نوشته شده، از آنان، آثار و اخباری نقل نکرده است.

صحیح مسلم دارای ۵۴ کتاب است که ظاهرا باب‌بندی آن به دست نویسندۀ آن نبوده است. این کتاب ۷۲۷۵ حدیث را دربردارد که از میان ۳۰۰۰۰۰ حدیث گلچین شده است.

در صحیح مسلم برخلاف بخاری احادیثی در منقبت اهل‌بیت و تأیید عقاید و احکام شیعه نیز آمده است که برخی از این احادیث عبارتند از: حدیث اثنی عشر خلیفة کلهم من قریش، حدیث رایت در جنگ خیبر، حدیث منزلت، شأن نزول آیه مباهله و روایاتی دال بر صحت ازدواج مؤقت.[۱]

فهرست کتاب

  • کِتَاب الإِیمَانِ؛
  • کِتَاب الطَّهَارَةِ؛
  • کِتَاب الْحَیْضِ؛
  • کِتَاب الصَّلَاةِ؛
  • کِتَاب الْمَسَاجِدِ وَمَوَاضِعِ الصَّلَاةِ؛
  • کِتَاب صَلَاةِ الْمُسَافِرِینَ وَقَصْرِهَا؛
  • کِتَاب الْجُمُعَةِ؛
  • کِتَاب صَلَاةِ الْعِیدَیْنِ؛
  • کِتَاب صَلَاةِ الِاسْتِسْقَاءِ؛
  • کِتَاب الْکُسُوفِ؛
  • کِتَاب الْجَنَائِزِ؛
  • کِتَاب الزَّکَاةِ؛
  • کِتَاب الصِّیَامِ؛
  • کِتَاب الِاعْتِکَافِ؛
  • کِتَاب الْحَجِّ؛
  • کِتَاب النِّکَاحِ؛
  • کِتَاب الرِّضَاعِ؛
  • کِتَاب الطَّلَاقِ؛
  • کِتَاب اللِّعَانِ؛
  • کِتَاب الْعِتْقِ؛
  • کِتَاب الْبُیُوعِ؛
  • کِتَاب الْمُسَاقَاةِ؛
  • کِتَاب الْفَرَائِضِ؛

کتاب الفرائض؛

  • کِتَاب الْهِبَاتِ؛
  • کِتَاب الْوَصِیَّةِ؛
  • کِتَاب النَّذْرِ؛
  • کِتَاب الْأَیْمَانِ؛
  • کِتَاب الْقَسَامَةِ وَالْمُحَارِبِینَ وَالْقِصَاصِ وَالدِّیَاتِ؛
  • کِتَاب الْحُدُودِ؛
  • کِتَاب الْأَقْضِیَةِ؛
  • کِتَاب اللُّقَطَةِ
  • کِتَاب الْجِهَاد وَالسِّیَرِ؛
  • کِتَاب الْإِمَارَةِ؛
  • کِتَاب الصَّیْدِ وَالذَّبَائِحِ وَمَا یُؤْکَلُ مِنَ الْحَیَوَانِ؛
  • کِتَاب الْأَضَاحِیِّ؛
  • کِتَاب الْأَشْرِبَةِ؛
  • کِتَاب اللِّبَاسِ وَالزِّینَةِ؛
  • کِتَاب الْآدَابِ؛
  • کِتَاب السَّلَامِ؛
  • کِتَاب الْأَلْفَاظِ مِنَ الْأَدَبِ وَغَیْرِهَا؛
  • کِتَاب الشِّعْرِ؛
  • کِتَاب الرُّؤْیَا؛
  • کِتَاب الْفَضَائِلِ؛
  • کِتَاب فَضَائِلِ الصَّحَابَةِ؛
  • کِتَاب الْبِرِّ، وَالصِّلَةِ، وَالْآدَابِ؛
  • کِتَاب الْقَدَرِ؛
  • کِتَاب الْعِلْمِ؛
  • کِتَاب الذِّکْرِ وَالدُّعَاءِ وَالتَّوْبَةِ وَالِاسْتِغْفَارِ؛
  • کِتَاب الرِّقَاقِ؛
  • کِتَاب التَّوْبَةِ؛
  • کِتَاب صِفَاتِ الْمُنَافِقِینَ وَأَحْکَامِهِمْ؛
  • کِتَاب صِفَةِ الْقِیَامَةِ وَالْجَنَّةِ وَالنَّارِ؛
  • کِتَاب الْجَنَّةِ وَصِفَةِ نَعِیمِهَا وَأَهْلِهَا؛
  • کِتَاب الْفِتَنِ وَأَشْرَاطِ السَّاعَةِ؛
  • کِتَاب الزُّهْدِ وَالرَّقَائِقِ؛
  • کِتَاب التَّفْسِیرِ؛

درباره پدیدآورندگان

علامه ابوالحسین مسلم بن حجاج نیشابوری (ولادت ۲۰۴ هجری نیشابور وفات ۲۶۱)[۲]. تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون: یحیی بن یحیی، احمد بن حنبل، اسحاق بن راهویه و محمّد بن اسماعیل بخاری فرا گرفت.[۳]

او بیش از ۱۷ جلد کتاب به رشتهٔ تحریر درآورده است. علل الحدیث، المنفردات و الوحدان، کتاب اوهام المحدثین، طبقات التابعین، المسند الکبیر علی اسماء الرجال، الاسماء والکنی، من لیس له الا راو واحد، اولاد الصحابه، المخضرمین، التمییز، افراد الشامیین، تسمیه شیوخ مالک و سفیان و شعبه، مشایخ الثوری، الجامع الکبیر علی الابواب، الاقران، التاریخ برخی از این آثار است.[۴]

پانویس

  1. طبسی، ص: ۱۹۹ - ۲۰۳
  2. تاریخ بغداد، ج ۱۳، ص ۲۶۱.
  3. تاریخ بغداد، ج ۱۳، ص ۱۰۱
  4. تاریخ نیشابور، ص۱۰۰، تاریخ الاسلام؛ الذهبی؛ ج۲۰، ص۱۸۸.

دریافت متن

پیوند به بیرون