نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Admin(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۲۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۲۹ توسط Admin(بحث | مشارکتها)
ویژگیهای رجعت چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
«اختصاصی بودن: از آیات و روایات استفاده میشود که رجعت تنها به مؤمنان حقیقی و کافران حقیقی شرور اختصاص دارد. چنان که در قرآن خبر از محشور شدن گروهی از مردم میدهد[۱] و در روایتی امام صادق (ع) تصریح میکند رجعت عمومی نیست، و مختص افرادی است که در نهایت ایمان و کفر هستند[۲].
اختیاری بودن برای مؤمنان: رجعت برای مؤمنان اختیاری است. در حدیثی از امام صادق (ع) این گونه آمده است: هنگامی که حضرت مهدی (ع) قیام میکند، مأموران الهی در قبر به مؤمنان میگویند: مولایت ظهور کرده است، اگر میخواهی به او بپیوندی، آزاد هستی، و اگر بخواهی در نعمتهای الهی متنعم بمانی، آزاد هستی[۳]. از روایت بالا به دست میآید که هنگام ظهور به مؤمنان خالص پیشنهاد رجعت میشود، ولی به نظر میرسد مؤمنی یافت نشود که در برابر این پیشنهاد، جواب منفی دهد. اما در مورد کافران، رجعت اختیاری نیست و آنان برای رسیدن به برخی از ناسپاسیها و ظلمهایی که روا داشته اند، زنده میگردند.
حتمی بودن: رجعت همانند ظهور امام مهدی (ع) و قیامت حتمی است؛ چراکه در قرآن از فرا رسیدن روزی خبر میدهد که گروهی از مردم [در دنیا] محشور میشوند[۴] در روایتی امام صادق (ع) هنگام خبر دادن از رجعت، از عبارت به خدا سوگند روزها و شبها به پایان نمیرسد تا این که خدا مردگان را زنده میکند و ... استفاده میکند؛ این عبارت به و قوع حتمی رجعت اشاره دارد. تواتر روایات (حدود ۶۰۰ حدیث) درباره رجعت، ضروری بودن اندیشه رجعت نزد شیعه و قرار دادن رجعت در کنار معاد[۵] بر هر و قوع حتمی رجعت دلالت دارند.
عمومی بودن میان امت ها: رجعت مختص امت اسلامی نیست؛ آیات و روایات متعددی از قرآن[۶] بر رجعت گروهی از مردم در امتهای پیشین دلالت دارند، حتی اهل سنت هم رجعت در امتهای پیشین را پذیرفتهاند. رجعت از این جهت نیز عمومیت دارد که فقط زنده شوندگان در آخر الزمان از مردگان امت پیامبر اکرم (ص) نیستند، بلکه از امتهای دیگر مثل امت موسی، اصحاب کهف، برخی پیامبران نیز پس از امام مهدی (ع) رجعت میکنند.
شخص نبودن زمان رجعت: زمان رجعت همانند زمان ظهور امام مهدی (ع) و قیامت دقیقاً معلوم نیست؛ در حدیثی وقتی مردم از زمان رجعت پرسیدند، خدا به پیامبر (ص) و حی کرد بگو من نمیدانم؛ آن چه وعده داده شده نزدیک است یا مدت دار[۷] البته به طور اجمال میتوان گفت رجعت هم زمان با ظهور و همچنین پس از آن (در دو مرحله) صورت میگیرد»[۸].
پاسخهای دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته میشود:
نویسندگان کتاب «نگین آفرینش» در این باره گفتهاند:
«از میان روایات فراوان میتوان این مطالب را درباره رجعت بیان کرد.
رجعت از روزهای بزرگ و مهم عالم است که از آن در قرآن به " أَيَّامُ اللَّهِ " = (روزهای خدا) یاد شده است. امام صادق(ع) فرمود: ایام الله سه روز است: روز قیام قائم(ع)، روز رجعت و روز قیامت.[۹]
برای همه مؤمنان و منتظران واقعی ظهور مهدی(ع) که پیش از ظهور آن عزیز از دنیا رفتند، امکان رجعت به دنیا و یاری آن امام وجود دارد. از امام صادق(ع) روایت شده که هر کس چهل بامداد، خدا را با دعای عهد بخواند، از یاوران قائم خواهد بود و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد، خداوند او را از قبرش بیرون آورد و قائم (ع) را یاری دهد[۱۵]
کفار و منافقان هرگز به میل و ارادۀ خود به دنیا باز نمیگردند؛ بلکه از روی اجبار به رجعت تن میدهند؛ ولی رجعت مؤمنان، اختیاری است. امام صادق(ع) میفرماید: "هنگامی که حضرت مهدی(ع) قیام کند، مأموران الهی به سراغ مؤمنان خفته در قبرها میروند و به آنها اعلام میکنند که: "ای بندۀ خدا! مولایت ظهور کرده است. اگر میخواهی به او بپیوندی، میتوانی و اگر میخواهی در نعمتهای الهی بمانی، بمان".[۱۶]»[۱۷].