انس بن مالک
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- مدخل‌های وابسته به این بحث:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل آزادی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- پس از مهاجرت پیامبر به مدینه، مادرش و در برخی اقوال پدرش او را نزد پیامبر آوردند تا پیامبر او را به خدمت بپذیرد. از این‌رو تا پایان زندگی پیامبر در خدمت ایشان بود. انس در دوران ابوبکر و عمر و عثمان نیز در خدمت آن‌ها بود. در زمان شورش بر ضد خلیفه سوم از جمله کسانی بود که مردم را در بصره به‌یاری خلیفه فراخواندند. انس در دوران خلافت امام علی (ع) کناره‌گیری پیشه کرد. منابع امامیه وی را از منحرفان نسبت به امام علی برمی‌شمرند. از دلایل مهم و مشهور انحراف وی از امام علی (ع) روایت "مُناشده" است.
- امام آن‌گاه که به بصره آمد، انَس بن مالک را نزد طلحه و زبیر فرستاد تا آنچه را از پیامبر اکرم (ص) درباره آن‌ها شنیده بود یادآوری کند، امّا او از این کار سر برتافت و گفت فراموش کرده‌ام. حضرت فرمود: اگر دروغ گویی، خداوند تو را به پیسی دچار سازد که عمامه هم آن را نپوشانَد. انَس بر اثر نفرین امام به برصِ در صورت (پیسی) مبتلا شد و دیگر بدون نقاب دیده نمی‌شد[۱].
- ابن ابی‌الحدید می‌نویسد: مشهور آن است که امام علی (ع) در منطقه رحبه کوفه مردم را سوگند داد، هرکس شنیده است که پیامبر (ص) در حالی‌که از حجةالوداع برمی‌گشت درباره من فرمود "هرکس من مولای اویم علی مولای اوست، خدایا دوست بدار هرکس او را دوست می‌دارد و دشمن بدار هرکس او را دشمن می‌دارد" گواهی دهد. مردانی برخاستند و گواهی دادند. علی (ع) به انس بن مالک فرمود: "تو هم حضور داشتی، چرا گواهی نمی‌دهی؟" گفت: "ای امیرالمؤمنین من سال‌خورده شده‌ام و آنچه فراموش کرده‌ام بیش از چیزهایی است که به خاطر دارم." حضرت فرمود: "اگر دروغ گویی، خداوند تو را گرفتار سپیدی (پیسی) کند که عمامه هم آن را نپوشاند." و انس نمرد تا آن‌که گرفتار پیسی شد. انس بن مالک از افراد ثروتمند و دارای خانواده‌ای بزرگ و عیالوار بود. وی هنگام مرگ بیش از صد سال داشت و آخرین صحابی پیامبر در بصره بود[۲].
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ نهج البلاغه پارسی، ۵۷۴
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه؛ ج۱، ص: 149- 150.