وظیفه ما در زمان ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۰:۵۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

وظیفه ما در زمان ظهور امام مهدی چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

وظیفه ما در زمان ظهور امام مهدی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

محمد جواد خراسانی
آیت‌‌الله محمد جواد خراسانی، در کتاب «مهدی منتظر» در این‌باره گفته است:
«در این باب آن‌چه بر ما است بیان تکلیف اجمالی است و اما تکلیف تفصیلی، پس آن بسته است به امر خود آن حضرت و نظر آن حضرت زیراکه او امام است، وظیفه ما تعیین تکلیف برای او و پیروان او نیست و به همین لحاظ در اخبار چیزی به تفصیل ذکر نشده.
اما وظیفه اجمالی: پس آن اطاعت کردن او است در هر امر و جهاد کردن در رکاب او و اجابت کردن ندای آسمانی و ندای او به حضور در مکه یا الحاق به او در طریق به هر وسیله باشد، چنان‌که پیش گذشت. حضرت باقر (ع) فرمود: "هرگاه قیام کند قائم ما اهل بیت، تقسیم کند بالسویه و عدالت کند در رعیت، پس هرکس اطاعت او کند اطاعت خدا کرده و هرکس معصیت او کند معصیت خدا کرده"[۱].
و نیز فرمود: "هرکس قائم را درک کند و تسلیم نکند برای او آن‌چه برای پیامبر (ص) و علی (ع) تسلیم کرده خداوند بهشت را بر وی حرام کند و جایگاه او در آتش خواهد بود و بد جایگاهی است جایگاه ظالمین"[۲].
حضرت صادق (ع) فرمود: "اگر ببینی که قائم (ع) به شخصی صد هزار بدهد و به دیگری یک درهم در سینه تو بزرگ نیاید، زیراکه امر به او تفویض شده"[۳].
و در فضل جهاد و کشته شدن در راه او در فصل انتظار فرج و مردن در انتظار گذشت. ""اللهم اجعلنا من اولیاء القائم و أعوانه و انصاره قبل ظهوره و بعد ظهوره""»[۴].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. اثباة الهداة، ج ۳، ۵۴۰، ح ۵۰۷؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ۲۹، ح ۲.
  2. بجتر، ۲۴، ۲۴۱، ح ۴.
  3. اثباة الهداة، ج ۳، ۵۲۱، ح ۱۰۴؛ بحارالانوار، ج ۲۵، ۳۳۶، ح ۱۵.
  4. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۳۷۵.
  5. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.
  6. بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۷.
  7. الملاحم والفتن، ص ۱۴۹.
  8. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳ و ۳۱۰.
  9. عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۶۳.
  10. الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۰.
  11. نهج‌البلاغه، کلمات قصار، کلمه ۱۱۰.
  12. راه وصالحسینی مطلق، ص ۱۲۲.
  13. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۵۶-۱۵۸.