خیانة
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خیانة (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- تَخلّف از تعهد یا مسؤلیت[۱] یا تنقص (کمآوردن)[۲] در مقابل امانت[۳].
- ﴿وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ﴾[۴].
- خیانت و نفاق مترادف هستند؛ امّا خیانت به اعتبار تخلّف در عهد و امانت است و نفاق به اعتبار دین[۵]. خیانت به معنای مخالفت با حق است به واسطه نقض عهد، به صورت پنهانی[۶]، در عمل یا نیّت.
- در فرهنگ سیاسی نقض تعهدات شخصی، پیمانشکنی در مقابل دولت، برادر یا هر فردی که با او دارای پیوندهای سنتی یا قراردادی است[۷]، خیانت خوانده میشود.[۸].
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۲.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲ ص۲۳۱.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۶۲۵.
- ↑ «و اگر از گروهی بیم خیانتی (در پیمان) داری به گونه برابر (پیمانشان را) به سوی آنها بیفکن که خداوند خیانتکاران را دوست نمیدارد» سوره انفال، آیه ۵۸.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۵.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۵.
- ↑ علیاکبر آقابخشی و مینو افشاریراد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۳۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۶۷-۲۶۸.