اهل‌الجماعه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۱۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اهل‌الجماعه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

اهل جماعت، گروهی از مسلمانان بودند که به خلافت شیخین - ابوبکر و عمر - و عثمان رضایت داده و در دورۀ معاویه و پس از وی در عصر مروانیان، خلافت امویان را پذیرفته بودند. قشر عوام از تابعین، این عنوان را بر خود نهاده و گفتند: "کسی که با ما مخالفت ورزد، وحدت را شکسته، با امت مخالفت کرده و سنّت را ترک کرده است". این گروه، به تدریج، به "اهل السنة و الجماعة" معروف گشت[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. کتاب الزینة، ص۲۲۵؛ انساب الاشراف، ج۲، ص۲۴۰؛ مجموعة رسائل الجاحظ، الرسالة السیاسیة، ص۲۳۹؛ تاریخ یحیی بن معین، ج۲، ص۲۳۸.
  2. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۵۴.