آیه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۰۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل آیه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

آیه: پاره‌ای از حروف یا کلمات یا جمله‌های قرآن، واقع در یک سوره با فاصله معیّن و جدا از قبل و بعد

مفهوم آیه

  • در ریشه آیه، میان لغویان اختلاف است. ابن فارس اصل آن را (اَیَیَ) به معنای مکث و انتظار می‌‌داند[۱].
  • جوهری و مصطفوی ریشه آن را "اَوی، یأوی" به معنای توجّه و قصد می‌‌دانند[۲].
  • "اَ اْ یَ" قول دیگری است که ابن فارس نقل می‌‌کند[۳].
  • ابن دُرَیْد می‌‌گوید: آیه از اَیْ به معنای آشکار کردن گرفته شده[۴].
  • راغب آن را با تشدید یاء (اَیّ) به صورت یک احتمال ذکر می‌‌کند و می‌‌گوید: درست آن است که از تَأَیّی، به معنای تثبُّت و پایداری[۵] أخذ شده باشد.
  • لغویان برای آیه چند معنا گفته‌اند:
  1. گروه؛
  2. شگفتی؛
  3. نشانه[۶]؛
  4. چیزی که برای رسیدن به هدف و مقصودی مورد توجّه و وسیله قرار گیرد[۷][۸].

آیه در قرآن

نخستین و واپسین

کوتاه‌ترین و بلندترین آیه

اقسام آیات

محکم و متشابه

ناسخ و منسوخ

تقسیمات دیگر

ترتیب آیات

تعداد آیات

تناسب آیات

ویژگی آیات قرآن

نقش و آثار آیات قرآن

برخورد با آیات قرآن

تلاوت آیات قرآن

منابع

  1. اورعی، مرتضی، دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱
  2. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر

جستارهای وابسته

پانویس

  1. مقاییس، ج ۱، ص ۱۶۷، «اَیی».
  2. الصحاح، ج ۶، ص ۲۲۷۵، «اَیی»؛ التحقیق، ج ۱، ص ۱۸۶، «آیه».
  3. مقاییس، ج ۱، ص ۱۶۷، «ا ی ی».
  4. جمهرة اللّغه، ج ۱، ص ۲۵۰، «آیه».
  5. مفردات، ص ۱۰۱، «ای».
  6. البرهان فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۳۶۳.
  7. التحقیق، ج ۱، ص ۱۷۲، «آیه».
  8. اورعی، مرتضی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱، ص.