هجرت به طائف
- اين مدخل از زیرشاخههای بحث هجرت است. "هجرت به طائف" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل هجرت به طائف (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
هجرت به طائف
پس از رحلت ابوطالب رئیس بنیهاشم و حامی سرسخت رسول خدا(ص)، فشارها و مشکلات آن حضرت افزایش یافت. پیامبر یار قدرتمند دیرین خود را از دست داد و از این روی تصمیم گرفت با مهاجرت به مکان مناسب، وظایف دینی خود را ادا کند. یکی از مکانهایی که ایشان تصمیم گرفت به آن سفر کند، طائف بود، اما ایشان پیش از سفر به طائف دیدارهایی با برخی از قبایل عرب داشت. ایشان به همراه حضرت علی(ع) نزد قبیله بنی عامر بن صعصعه رفت. برای آنان قرآن تلاوت کرد و خواست تا او را یاری کنند، اما آنها به وی جواب مثبتی ندادند. به همین دلیل پس از ده روز به مکه بازگشت[۱]. ابناسحاق به نقل از زهری مینویسد: آن حضرت نزد قبیله بنی عامر بن صعصعه آمد و آنان را به پرستش خدای متعال دعوت کرد. در میان آن قبیله مردی به نام بحیرة بن فراس پرسید: اگر ما با تو بیعت کنیم و از تو پیروی نماییم، آیا قول میدهی پس از خود حکومت و ریاست را به ما واگذار کنی؟ آن حضرت پاسخ داد: این عمل در اختیار و اراده خداوند است و او آن را به هر که بخواهد، واگذار میکند. از اینرو این قبیله پاسخ مثبتی به دعوت رسول خدا(ص) ندادند و گفتند ما نیازی به دعوت تو نداریم[۲]! پیامبر اکرم(ص) در این ایام چندینبار از مکه خارج شده و به همراه علی(ع) نزد قبایل مختلف عرب رفت او برای ابلاغ امر رسالت از منطقهای به منطقه دیگر رفت و سرانجام تصمیم گرفت به طائف سفر کند. به نوشته برخی منابع در هنگام هجرت به طائف، علی(ع) و زید بن حارثه او را همراهی میکردند[۳]. در طول این سفر، رسول خدا(ص) به مدت بیستوشش روز از مکه غایب شد[۴]. اهالی طائف قبیله ثقیف نه تنها دعوت پیامبر(ص) را نپذیرفتند، بلکه بردگان و دیوانگان را نیز مأمور کردند تا آن حضرت را مورد اذیت و آزار قرار دهند[۵].[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ عزالدین بن هبة الله ابن ابی الحدید معتزلی، شرح نهجالبلاغه، ج۴، ص۱۲۸.
- ↑ سیره ابناسحاق، ج۲، ص۶۶.
- ↑ عزالدین بن هبة الله ابن ابی الحدید معتزلی، شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۲۶.
- ↑ عزالدین بن هبة الله ابن ابی الحدید معتزلی، شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۲۶.
- ↑ احمد بن ابی یعقوب بن جعفر یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۳۶.
- ↑ ملکزاده، محمد، سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور، ص ۲۸۷.