خانواده در معارف دعا و زیارات
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خانواده (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
خانواده اولین و مهم‌ترین واحد اجتماعی است که با ازدواج زن و مرد آغاز و با تولد فرزندان کامل می‌شود. اسلام برای همه افراد خانواده، شخصیت معنوی و حقوقی قائل است. طبق تعالیم قرآن بنای خانواده بر محبت و رحمت بین زن و شوهر استوار است؛ ﴿وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً﴾[۱]. از دیگر عوامل تحکیم خانواده حقوق والدین است و نیز تکالیفی که در این مورد بر عهده فرزندان می‌باشد. دستور صریح قرآن در این مورد احسان و رعایت ادب نسبت به پدر و مادر است: ﴿وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا﴾[۲]. البته پدر و مادر نیز نسبت به فرزندان خویش وظایفی دارند که در قرآن[۳] به آنها اشاره شده است.
کانون خانواده وقتی گرم می‌شود که بین اعضای آن محبت و صمیمیت وجود داشته باشد. خانواده‌ای که چنین نباشد نور امید از آن رخت برمی‌بندد. از امام علی(ع) نقل شده است: «کسی که به خانواده و اهل خود بد کند، بدو امیدی نبندید»[۴]. در دعاهای صحیفه آموزه‌های ارزشمندی در خصوص ارکان خانواده یعنی والدین و فرزندان وجود دارد. از جمله نیایش بیست و چهارم به طور خاص شامل دعاهای آن حضرت در حق والدین و نیایش بیست و پنجم دعای ایشان در حق فرزندان می‌باشد. آن حضرت در حق پدر و مادرش چنین دعا می‌کند: «خداوندا، آن دو را پاداشی ده که مرا پرورده‌اند و از ثواب بهره‌مند گردان که مرا گرامی داشته‌اند و حق ایشان نگه دار که مرا در خُردی محافظت کرده‌اند»[۵].
و در مورد فرزندان خود گفته است: «ای خداوند، بر من احسان کن و فرزندانم را برایم باقی گذار و شایستگیشان بخش و مرا از ایشان بهره‌مند گردان»[۶]. علی‌رغم اهمیت زیاد خانواده و بستگان، گاهی اوقات ممکن است مسیر آنان در زندگی مخالف رضای خدا و موجب شقاوت انسان باشد؛ به همین دلیل امام سجاد(ع) یکی از امتیازات پیامبر گرامی اسلام را چنین معرفی می‌کند: «وَ حَارَبَ فِي رِضَاكَ أُسْرَتَهُ»[۷]؛ «بار خدایا بر محمد که امین وحی توست... درود بفرست، آن‌سان که او جان خویش را در فرمان تو نهاد... و برای خشنودی تو با خاندان خویش به پیکار برخاست»[۸].[۹]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «و از نشانه‌های او این است که از خودتان همسرانی برایتان آفرید تا کنار آنان آرامش یابید و میان شما دلبستگی پایدار و مهر پدید آورد» سوره روم، آیه ۲۱.
- ↑ «و پروردگارت فرمان داده است که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نکویی کنید» سوره اسراء، آیه ۲۳.
- ↑ ﴿وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لَا تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا لَا تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِكَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَنْ تَرَاضٍ مِنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا وَإِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلَادَكُمْ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُمْ مَا آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ﴾ «و مادران فرزندان خود را دو سال کامل شیر می‌دهند؛ این برای کسی است که بخواهد دوران شیردهی را کامل کند، و خوراک و پوشاک آنان به شایستگی بر صاحب فرزند است، بر هیچ کس جز به اندازه توانش تکلیف نیست، نه مادر باید به خاطر فرزندش زیان بیند و نه صاحب فرزند به خاطر فرزندش و بر (گردن) وارث، مانند همین است پس اگر (پدر و مادر) با رضایت و رایزنی با هم بازگرفتن (زودتر کودک) از شیر را خواستند، گناهی ندارند، و اگر خواستید برای فرزندانتان دایه بگیرید، اگر به بایستگی دستمزد آنان را بپردازید گناهی بر شما نیست و از خداوند پروا کنید و بدانید خداوند به آنچه انجام می‌دهید بیناست» سوره بقره، آیه ۲۳۳؛ ﴿قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ مِنْ إِمْلَاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِيَّاهُمْ وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ذَلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ﴾ «بگو: بیایید تا آنچه را خداوند بر شما حرام کرده است برایتان بخوانم: اینکه چیزی را شریک او نگیرید و به پدر و مادر نیکی کنید و فرزندانتان را از ناداری نکشید؛ ما به شما و آنان روزی می‌رسانیم؛ و زشتکاری‌های آشکار و پنهان نزدیک نشوید و آن کس را که خداوند (کشتن او را) حرام کرده است جز به حق مکشید؛ این است آنچه شما را به آن سفارش کرده است باشد که خرد ورزید» سوره انعام، آیه ۱۵۱.
- ↑ گفتار امیرالمؤمنین(ع)، ج۱، ص۶۷۵.
- ↑ نیایش بیست‌و‌چهارم.
- ↑ نیایش بیست‌و‌پنجم.
- ↑ دعای ۲.
- ↑ الصحیفة السجادیة، امام زین‌العابدین(ع)، ۱۴۱۸، قم، نشر الهادی؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، ۱۳۷۳، قم، دارالقرآن الکریم؛ گفتار امیرالمؤمنین(ع)، ترجمه غررالحکم، سیدحسین شیخ الاسلامی، ج۱، انتشارات انصاریان، قم، ۱۳۷۹، چاپ پنجم.
- ↑ شایسته‌نژاد، علی اکبر، مقاله «خانواده»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۹۲.