ابولبابه مولی رسول الله
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نامش زید بن منذر است. او از موالی (بردگان) قبیلة بنو قریظه (از قبایل یهودی ساکن در مدینه) بود که می‌خواست از راه عقد مکاتبه عقدی که در آن برده با اذن صاحبش کار کند و بهای خود را به اقساط به صاحبش بپردازد) خود را از بردگی برهاند، ولی چون توانایی پرداخت اقساط را نداشت، رسول خدا(ص) او را خرید و در راه خدا آزاد کرد [۱].
ظاهراً ابولبابه با اینکه آزاد شده بود، به میل خودش، در شمار خادمان پیامبر قرار گرفت؛ زیرا ابن حبیب بغدادی [۲] و ابن عبدالبر[۳] نام او را در شمار خادمان رسول خدا(ص) آورده‌اند.
ابولبابه هیچ حدیثی از پیامبر نقل نکرده است؛ گرچه بلاذری[۴] و مقریزی[۵]، او را راوی حدیث "هر کس بگوید «أَسْتَغْفِرُ اللّٰه الَّذِي لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّوْمُ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ»؛ خداوند گناهانش را می‌بخشد، هرچند گناهش فرار از جبهه جنگ باشد"، می‌دانند، ولی ابن حجر[۶] ضمن رد این مطلب، راوی این حدیث را دیگر خادم رسول خدا(ص)، "زید بن بولا" می‌داند که از اسیران غزوه بنی ثعلبه[۷] بوده و اصلیتش از نوبه (آفریقا) است. از زندگانی ابولبابه اطلاع دیگری در دست نیست.[۸]
منابع
پانویس
- ↑ بلاذری، ج۲، ص۱۲۶.
- ↑ ابن حبیب، ص۱۲۸.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۰۳ و نیز ابن اثیر، ج۶، ص۲۶۲.
- ↑ بلاذری، ج۲، ص۱۲۶.
- ↑ مقریزی، ج۶، ص۳۲۰.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۲۹۰.
- ↑ همان غزوه ذات الرقاع، ر.ک: ابن هشام، ج۳، ص۲۱۴.
- ↑ قلیچ، رسول، مقاله «ر»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۹۰.