بدر بن عبدالله مزنی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابن حجر[۱] او را از صحابه می‌داند و مؤید نظر او روایتی است که از وی نقل می‌شود. روایت چنین است: بدر نزد رسول خدا(ص) از تنگی روزگار شکایت کرد و اظهار داشت بخت خوشی ندارد و چون حاجت طلب کند، بدو عطا نشود و اموالش رشد و افزایش نمی‌یابد. رسول خدا(ص) بدو فرمود: صبحگاهان چنین گوید: «بِسْمِ اللَّهِ عَلَى نَفْسِي، بِسْمِ اللَّهِ عَلَى أَهْلِي وَ مَالِي، اللَّهُمَّ رَضِّنِي بِمَا قَضَيْتَ لِي، وَ عَافِنِي فِيمَا أَبْقَيْتَ لِي حَتَّى لَا أُحِبَّ تَعَجَّلَ مَا أَخَّرْتَ وَ لَا تَأْخِيرَ مَا عَجَّلْتَ»؛ بدر بن عبدالله سفارش حضرت را به کار بست و از آن پس اموالش افزوده شد، بدهکاری‌اش پرداخت گردید و در زندگی بی‌نیاز شد[۲]. برادرش بکر بن عبدالله مزنی روایت او را نقل می‌کند[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۱، ص۴۰۵.
  2. ابونعیم، ج۱، ص۴۳۸؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۷؛ متقی هندی، ج۴، ص۲۷.
  3. ابونعیم، ج۱، ص۴۳۸؛ ذهبی، ج۱، ص۴۵.
  4. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «بدر بن عبدالله مزنی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۰۵.