احترام و تکریم والدین

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث تکریم است. "احترام و تکریم والدین" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

احترام و تکریم والدین در قرآن - احترام و تکریم والدین در حدیث - احترام و تکریم والدین در معارف دعا و زیارات - احترام و تکریم والدین در معارف و سیره نبوی - احترام و تکریم والدین در حقوق اسلامی - احترام و تکریم والدین در کلام اسلامی

مقدمه

درباره تکریم والدین در قرآن کریم آمده است: ﴿وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ﴾.

عقلی بودن احترام به والدین

احترام به والدین و نیکی به آنان نزد همۀ عقلا امری پسندیده و ضرورتی عقلی است و در احکام دینی نیز از اهم واجبات شرعی است؛ تا به آنجاکه خداوند در سوره لقمان وجوب شکر آنان را در ردیف شکر خود قرار داده و به فرزندان اجازه نداده است در ناملایماتی که از آنها می‌بینند، کم‌ترین گلایه‌ای ابراز نماید. این همه احترام به دلیل زحماتی است که پدر و مادر طی دوران تولد و رشد و تربیت او متحمل شده‌اند. بر این اساس می‌توان گفت به طریق اولی، احترام و پاسداری از حقوق کسی که مبدأ ایجاد روحانی انسان و نیز مربی روح او و تربیتش ضامن سلامت و خوشبختی ابدی انسان است، بیش از والدین صلبی است.

براساس این دلیل عقلی و نصوص فراوان روایی، رسول اکرم(ص) و امیر مؤمنان(ع) دو پدر امّت اسلامند و فرزندان ایشان نیز در احترام و اطاعت، نازل‌منزله آن دو بزرگوارند.

احترام و تکریم والدین روحانی

درباره احترام و تکریم والدین روحانی باید گفت:

1. اگر شکر والدین جسمانی واجب است، به طریق اولی، شکر والدین روحانی اوجب است.
2. بنابر آیه مورد استدلال، شکر والدین جسمانی مانند شکر پروردگار واجب است: ﴿وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ... أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ﴾.

نتیجه آنکه: شکر والدین روحانی، یعنی معلمین ربانی که روح انسان را پرورش می‌دهند و سعادت ابدی را برای انسان به ارمغان می‌آورند، اوجب است. از سوی دیگر، بنابر روایات وارده، مصداق کامل معلمین ربانی و والدین روحانی برای امت اسلام، رسول خدا(ص) و ائمه اطهار(ع) هستند؛ پس شکر نعمت وجود آنان از اوجب واجبات دینی است.

منابع

1. فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶