امامت علی و توجیه‌های مخالفان (مقاله)
امامت علی(ع) و توجیه‌های مخالفان عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی جایگاه امامت و خلافت امام علی(ع) می‌پردازد. این مقاله ۲۸ صفحه‌ای به قلم محمد حسن قدردان قراملکی نگاشته شده و در فصلنامه قبسات (شماره ۴۵، پاییز ۱۳۸۶) منتشر گشته است.[۱].
| امامت علی(ع) و توجیه‌های مخالفان | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محمد حسن قدردان قراملکی |
| موضوع | امامت، امام علی(ع) |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه قبسات |
| وابسته به | پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | پاییز ۱۳۸۶ |
| شماره | ۴۵ |
| ناشر الکترونیک | پایگاه تخصصی مجلات نور |
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسد: «این نوشتار به این پرسش پاسخ می‌گوید که چرا اهل سنت با وجود نصوص فراوان بر امامت حضرت علی(ع)، آن حضرت را از مقام امامت و خلافت حذف کرده‌اند؟.
نویسنده با استقراء در آثار اهل سنت و نیز در آثار برخی معاصران، به ده توجیه دست یازیده و در ذیل آن‌ها به بررسی این توجیه‌ها پرداخته است[۱].
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- اشاره‌ای به رهیافت‌های گوناگون وحی:
- رهیافت روانشناختی؛
- رهیافت جامعهشناختی؛
- رهیافت تجربی معرفتی (فیلسوفان)؛
- رهیافت معرفتی و زبانی (متکلّمان)؛
- همسانانگاری تجربه دینی و وحی؛
- تعریف تجربه دینی و اقسام آن:
- کلام مسیحی؛
- بعضی محققان مسلمان معاصر:
- دکتر سروش؛
- مجتهد شبستری؛
- توجیه آیات؛
- تحلیل و بررسی؛
- وحی، تجربه عرفانی خاص؛
- چگونگی وحی پیامبران؛
- ارزیابی و نتیجه‌گیری؛
- پی‌نوشت‌ها.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمد حسن قدردان قراملکی، (متولد ۱۳۴۴ ش، تبریز)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: جواد تبریزی، جعفر سبحانی و عبدالله جوادی آملی پیگیری کرد. عضوهیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، انجمن عالی حکمت و انجمن مهدویت از جمله فعالیت‌های وی است.
او علاوه بر تدریس دروس حوزوی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «آیین خاتم»، «خاتمیت و جاودانگى اسلام»، «حکومت دینى از منظر استاد شهید مطهرى»، «جایگاه مصلحت در سیره نظری و عملی معصومان (ع)»، «نقش پیامبر (ص) در وحی »، «حقیقت وحی تجربه دینی یا عرفانی؟» و «تحلیلی از وحی و شبهات آن» برخی از این آثار است.[۲]