بشر بن معاذ اسدی
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
وی از اهالی تُوز و سَمِیرَا[۱] مستند صحابی بودن وی روایت مرسلی است که افزون بر دروغگو بودن ناقل آن، در صحت متن آن نیز تردید شده است[۲]. احمد بن أحید بن نوح بزار (راوی) گوید: در سال ۲۴۶ هجری از جابر بن جابر عقیلی (راوی) شنیدم که می‌‌گفت: بشر بن معاذ اسدی از اهالی تُوز و سَمِیرَا برایم گفت: من در بیست سالگی در معیت پدرم پشت سر رسول خدا(ص) نماز خواندم. رسول خدا(ص) جلوتر از ما ایستاد و جبرئیل نیز جلوتر از رسول خدا(ص) بود. آن حضرت به اسب جبرئیل که مانند سایه ابر بود نگاه می‌کرد و هنگامی که اسب تکان می‌خورد، آن حضرت به رکوع می‌رفت[۳]. جابر بن جابر عقیلی راوی آن متهم به کذب است[۴]. برخی دیگر گفته‌اند: اساساً کسی به نام بشر بن معاذ در میان اصحاب رسول خدا(ص) وجود نداشته است[۵].[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ سمیرا مکانی در دو منزلی مکه بعد از توز است، ر.ک: یاقوت حموی، ج۳، ص۲۵۵.
- ↑ ذهبی، ج۱، ص۳۷۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۳۶.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۳۹۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۳۶.
- ↑ ذهبی، ج۱، ص۳۷۸؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۷۸.
- ↑ ذهبی، ج۱، ص۳۷۸؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۷۸.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «بشر بن معاذ اسدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۴۳.